Almanak um/fyrir árið 1900-1905 - 01.01.1903, Síða 54
nll og dreymandi, stundum hló liann næst-
um tíðslega og stundum las hann upp fyrir
hana bitrustu bituryrði hins persneska höf-
undar. Fari æfi mannsins öðruvísi en hún
ætti að fara, hverjum er þfið þá að kenna,
nema ieirsmiðnum scm smíðáði kerið.
Ilún reyndi að breyta umtalsefninu, og
h'anri lagði bókina á borðið.
„Þú hefir verið við hjónavígslu Faine-
morsehjónanna ? Mig minnir að brúðurin
væri vinkona þín,“ sagði hann í gremju-
róm.
,,Ó, já,“ svar;iði liún glaðlega. „Það
var mjög skemmtilegt! Þau luxfa þekkst og
elskast síðan þau voru börn. Eg lield að
þau haíi verið sköpuð hvert fyrir annað“.
,,0, hvaða heimska,“ sagði hann bitur-
iega. „Það er tilviljan, allt saman tóm til-
viijan. Maður fer á samkomu, kynnist þar
stúlku, fær ást á henni og þau giftast, en
fólkið kennir eða þakkar það forsjóninni.
Má ske eru til margar konur, sem hver
fyrir sig hefði gjtírt hann farsælli, en það
var tilviljun ein að hann fór þangað, af
tilviljun var honum boðið, af tilviljun komu
nýju fötin h;ms nógu snemraa, af tilviljun
rakst kerruhjólið ekki á stein, sem lág í
götunni og hefði annars brotið það, svo
hann hefði orðið að hætta við að fara, Ef
eittlivað af þessu hefði farið ofboð lítið öðru-
20