Afturelding - 01.04.1982, Blaðsíða 25

Afturelding - 01.04.1982, Blaðsíða 25
að hafa hemil á tilfinningum okkar, beiskjan og hefndin í okkur gýs stundum upp og heit reiðin flæðir út. Við verðum að fá hjálp frá Guði. Það er varla til- viljun, að Jesús segir okkur að hiðja fyrir þeirn sem ofsækja okkur, því dásamlegir hlutir ger- ast þegar við biðjum fyriróvinum okkar. Ég talaði við ungan mann, sem nýlega hafði tekið trúarákvörðun og afhent Guði stjórntauma lífs síns. Hann hafði alist upp mun- aðarlaus, hafði fá tækifæri átt í lífinu og var alltaf í varnarstöðu. „Mér lynti aldrei við yfirmenn mína,“ sagði hann. „og ég þoldi ekki verkstjórann minn. Hann ætlaði örugglega að ná sér niðri á mér, og ég þráði að hefna mín. En fyrst ég var að reyna að vera kristinn, ákvað ég að biðja á hverjum degi. Ég bað fyrir fjöl- skyldu minni, bað fyrir nágrönn- um mínum, síðan beit ég á jaxl- inn og bað fyrir verkstjóranum. Og viti menn, eftir að ég tók upp á þessu gerðist eitthvað með ná- ungann! Það liðu bara nokkrar vikur og hann var gerbreyttur maður, og nú erum við bestu vinir.“ „Ég býst við,“ sagði hann brosandi, „að ég hafi kannski breyst mest sjálfur.“ Guð getur breytt þér ef þú biður hann um það. Ef rninnis- bankinn í þínum heila er fullur af beiskju, hefnd og illgirni, þá vill Jesús fá að komast að og þurrka það allt út og gefa þér kærleika í staðinn. Jesús er sérfræðingur hvað varðar fyrirgefningu. Það var Hann sem sagði: „Faðir fyrirgef þeim, því þeir vita ekki hvað þeir gjöra.“ Þýtt H.E.S. HJALPRÆÐI GUÐS Kristur Jesús kom í heiniinn til þess að frelsa synduga menn. Það er hinn klári og skíri boðskapur Fagn- aðarerindisins. Hann kom ekki til þess að tortíma mannslífum, eða að fordæma heiminn, heldur til þess að heimurinn skyldi frelsast fyrirhann. Engillinn sagði við hirðana, sem gættu hjarðar sinnar i högum Betle- hems: „Verið óhræddir, því sjá, ég hoða yður mikinn fögnuð. sem veit- ast mun öllum lýðum; því að yðurer i dag frelsari fæddur, sem er Kristur •Jrottinn. í horg Davíðs". Hann er Frelsarinn mikli! Griska orðið sozo, sem i okkar hihlíu er þýtt frelsi, þýðir einnig: bjarga, endurieysa, hjálpa og lcekna. En er nú nokkur þörf á þessu "frelsi" sem Fagnaðarerindið talar urn, spyrja suinir, - og hvað er það eiginlega sem er verið að frelsast frá? J il þess að sjá þörfina, er nauð- synlegt að skilja alvöruþunga synda- fallsins. Syndin er komin inn í heim- 'nn vegna yfirtroðslu Adams, og þar ;,f leiðandi dauðinn. Dauðinn þýðir aðskilnaður! Syndin og afleiðing hennar er því runnin sem arfur til allra manna. Og þessi aðskilnaður þýðir, að vera afskorinn frá Guði, hér í lífi og eftir dauðann, ef ekki eitthvað grípur inn. Jesús kom til þess að bjarga okkur frá því að týnast í eilíft myrkur. Það versta sem getur skeð með manninn, er að glatast um eilífð. En Hann kom til að leita að hinu týnda, og bjarga því! Fyrir því leið hann píslardauða á krossinum, og bar þannig syndina og dauðann, í okkar stað. Guð meðhöndlaði syndafallið í Kristi Jesú, hinum síðari Adam. Og nú er tilboðið um björgun og frelsi veitt öllum mönnum, í Kristi! Hann er árnaðarmaðurinn, meðalgöngu- maðurinn milli Guðs og manna. Þeir sem vilja koma til Guðs, verða því að koma til Jesú, sem er einasti tengi- liðurinn. Hver sem ákallar nafn Drottins, mun frelsast og bjargast frá valdi syndarinnar. öllum er veitt loforð um bænheyrslu, sem biðja til Guðs í Jesú nafni. Sá sem vaknar upp, fyrir áhrif Heilags Anda í boðuninni, hrópar á hjálp. Bænasvarið kemur, og í trú meðtekur sálin fullvissu um fyrir- gefningu og náð. Hjálpræðisvissan gefur frið og öryggi. og skapar lífs- gleði og kraft, sent er þörf hvers ein- staka manns, til þess að lifa lífinu lifandi. Einnig til þess að mæta dauðanum og eilífðinni, eins og Guð vill það. Hann vill ekki, að nokkur inaður glatist, heldur að allir menn alls staðar, komist til iðrunar og afturhvarfs, og eignist trúna og hjálpræðið í Kristi Jesú. Garðar Ragnarsson Garðar Raunarss«n cr forstöðumaður Hvita- sunnusafnaðarins f Odensc, Danmðrku. Hann hefur starfað mikið við trúboð, hieði ínnanlands og utan.

x

Afturelding

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Afturelding
https://timarit.is/publication/406

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.