Afturelding - 01.04.1982, Qupperneq 26

Nfls Ramselíus og fjölskylda.
Hann stóðst prófið!
Um mánaðamótin janúar—
febrúar var haldið í Oslo, Noregi, 75
ára afmælismót norskrar Hvíta-
sunnuhreyfingar.
Lítill tími frá mótinu var aflögu.
Þó gafst tími rétt við hlé að heim-
sækja vini og trúarsystkini og þar á
meðal Bjarna Ásbö, einkason Eriks
Ásbö, brautryðjanda Hvítasunnu-
starfsins á íslandi. Færði hann mér
að gjöf Biblíu föður síns, eina af
mörgum. Auk hennar fylgdi með
„Islandsfárd", rit eftir séra Nils
Ramselíus, útgefið á „Facklans
förlag, Stockholm 1930. Ritiðerprýtt
fjölda mynda og prentað á vandaðan
pappír.
— Þá óljósu hugmynd sem ég
hafði haft um rit, þetta, höfðu öldur
tímans sljóvgað og svæft. Ritið er hin
merkilegasta heimild um upphaf
Betelsafnaðarins og þá Hvítasunnu-
hreyfingarinnar á íslandi. Á hverri
síðu andar mikilli virðingu og vináttu
til lands og þjóðar.
Séra Nils Ramselíus, fyrrum þjón-
andi prestur í sænsku þjóðkirkjunni,
dvaldi í Vestmannaeyjum árin
1925—1928, eða um 2'A ár.
— Það þarf ekki svo langan tíma
til að kynnast Eyjum og Eyjamönn-
um. Önnur er sú saga hvers vegna
Ramselíus var sviptur kjóli og kalli.
Það var vegna ágreinings við erfi-
kenningar kirkjunnar og svo Biblí-
unnar sjálfrar um skírnina. Ramse-
líus var gagnmenntaður guðfræð-
ingur frá háskólanum í Lundi. Hélt
hann fornmálunum alla tíð við og las
jafnan Biblíuna á hebresku, grísku
og svo latneskar þýðingar. Ramselíus
var hafsjór þekkingar og vits. Hann
flutti ræður á íslensku blaðalaust,
eftir sex mánaða veru hérlendis.
Gyða og Nils Ramselíus voru þau
fyrstu er bjuggu í Betel, Faxastíg 6,
þá nýbyggðu í Eyjum. Það var fyrri
part vetrar 1925. Talsverðar trú-
málahreyfingar voru þá að festa
rætur í Eyjum. Á skömmum tíma
voru byggð þrjú Guðshús, Hvíta-
sunnumanna, Aðventista og
K.F.U.M. Fásinni og einangrun
Eyjanna skapar og skapaði vissa
stemningu og margt var sér til gam-
ans gert. Eins og víða, þá voru stytt-
ingar, viðurnefni og uppnefni á
ntönnum algeng. Þeir er stóðu í fylk-
ingarbrjósti viðkomandi trúarfélaga,
fóru ekki varhluta af slíku. Vegna
skorts á prófunt og guðfræðimennt-
un frá háskólanum voru slíkir
nefndir kvart- eða hálf-prestar, til
aðgreiningar frá þeim, sem voru al—
prestar.
Á þessum árum var hvorki til
sjónvarp né útvarp og þá voru blöð
ekki eins áhrifamikill miðill í fréttum
og síðar varð. Menn fýsti þó eins og
ávallt að heyra eða sjá eitthvað nýtt.
Kunningi æskuheimilis míns, Þor-
gils Þorgilsson, þá starfsmaður í
Kaupfélaginu Fram, kom oft >
heimili foreldra minna, enda sat þá
faðir minn í stjórn fyrirtækisins.