Heimilisvinurinn - 01.02.1910, Blaðsíða 21

SAGA SAMJRAB II3ÍTJU-
69
Hann átti mynd af Mgarðinum og ]>að var öll hans
il'ekking á liomim.
“Svo !>ú heitir Rudolph?“
“Já, ]>að kallaði mig svarta Rúa; en, hamingjan
góða, það eltki skrítið, að mig t>ekkja 'pig aftur, bless-
a'ð liunang? en ég gerði. Segja mér ]>ví ég finna ]>ig
hér í New Yoi*k?“
‘ ‘En setjum svo, að ég segi ]>ér, að nafn initt sé
ekki Dupont ?"‘
“Ef f>ig segja þa'S, )>ig ekld segja sa.tt — þa'B er alt —
]>ví mig ]>ekkja öll Dupont andlit — já, mig gerir —
■og þó ekki getur narrað mig — og mig svo kátur að
íinna blessaða húnung — það er mig — og ef ]>ú vant-
iir vin, lisnri hér og tilbóinn að standa hjá ]>ig í ]>ykku
<>g funnu, og gleymdu )>ví ekki“.
“Nafn mitt er Dupont — Cliarles Dupont“.
“Mig vissi — já, mig vissi, og nú hara gefa mér
hægri höndina, þar er mín, og bara vittu að mig er
kátur að sjá ]>ig. Og ]>ig á tógt? Hamingjan. Þó
ekld líkur Du]>ont í ]>essum fötum. Nei. Og ]>að eru*
margir af okkar fólki, sem nú erustórir menn eftir
Btríðið — já, }>eir eru — og Cliarles, við vinir gegnum
þykt og ]>unt, og mmidu það“.
II. Kap.
Charles fmmir tryggan vin og kennir frani sem hetja við
atvik ; afleiðingar mikilvægar.
Charles sagði Rudolph sögu sína í fám orðum.
Rudolph hlustaði á hana méð athygli og að sögunni
lokinni sagði hann: