Muninn - 01.11.1954, Blaðsíða 14

14
MUNINN
ÖRLÖG eftir Nescius
Myrkrið grúfði yfir bænum. Ljósin titra
í vanmætti sínu. Náköld mjöll dauðans skef-
ur gaddfreðið þakið og sáldrast inn um litla
gluggann minn. Ég fyllist örvæntingarfull-
vanmætti gagnvart hinu órannsakanlega.
Mjöll dauðans heldur áfram að pískra inn
um vanmætti gagnvarthinuórannsakanlega.
Ég reyni að stökkva á fætur, en ligg þó sem
lamaður, rneðan mjöll dauðans hleðst upp
kringum mig. Ég mynda munn minn til að
hrópa, en ekkert ltljóð kemur fram á skræl-
þurrar varir mínar. Það slær út á mér köld-
um svita, því að Iiræðilegur sannleikurinn
hirtist mér í nekt sinni. Nú seilist hvít-
kristölluð hönd dauðans upp fyrir hálm-
dýnuna og inn á milli rimlanna í rúminu.
Ég reyni enn að hrópa, en án árangurs. Ég
handa frá mér með hendinni, en aðeins í
'huganum. Það er eins og vöðvarnir neiti að
lilýða taugaboðunum, og nú er heili minn
einnig lamaður. Örvæntingin þrífur mig í
helgreipar sínar. Ég legg alla mína sálar- og
líkamsorku í að koma hljóði fram á varir
mínar og loks tekst það. Mér finnst herberg-
ið fyllast af þessu örvæntingarfulla neyðar-
ópi, en það er um seinan. Hin hrollkalda
hönd dauðans hrífur öndina úr hálsi mér.
Daginn eftir her ég hæversklega á Iier-
hergisdyr mínar, lýk upp og spyr helstirðan
líkama minn, hvort ég hafi ekki gleymt hláa
blýantinum mínum á þvottaborðinu.
Heyrzt hefur að Arngrínmr ísberg hafi sett
met í tóbaksnefítöku, 100 — hundrað — grömm
í lotu.
Danska í IV. S.
Den grimme ælling (Ljóti andarunginn).
J. þýðir: Hinn grimmi kjúklingur.
Danska í IV. S.
.... sagde ællingemoderen, og slikkede sig
om snabelen.
H. G. þýðir: .... sagði andamamma og
sleikti út urn ranann.
J. Á.: Já, er það nú út um ranann?
H. G.: Nei, nei, út um hálsinn.
Sagt er að nú vilji engin stúlka í skólan-
um verða fegurðardrottning af ótta við að
lenda á heininu.
Enska í II. B.
— I see us all lying in a crumbled heap at the
foot of the building alreadv. —
P. þýðir: Ég sé haug af fótunr Iiggja við
bygginguna.
íslenzkukennara V. M. liefur dottið í hug
að virkja relluna hina miklu, er uppi hang-
ir á miðsal.
Okkur finnst hugmyndin snjöll og leggj-
um til, að hún verði rædd á næsta málfundi.
--------------------o---
í íslenzku hjá V. S.
Gísli heldur fyrirlestur og Helgi Hjálmars
reiknar.
„Uss, uss. Ekki reikna. Þetta er ljótt.“
Hvað veldur, að VI. bekkingar M. eru
orðnir svona valtir á stólunum? Eru skruðn-
ingar svo miklir, er þeir velta, að vart er
kennslufriður í næstu stofum.