Muninn - 01.12.1962, Blaðsíða 19

kvæmt enskum stjórnmálalögmálum hlýtur
að reka að því, að Verkamannaflokkurinn
fari að komast í stjórn.
— iÞú hefur auðvitað ekki farið varhluta
af hamaganginum út af Kúbu?
— Ég var einmitt staddur í London þá
frægu helgi, — hann brosir og fitlar við
C. N. D. merkið í jakkahorninu — og lenti
þar á ólöglegum útifundi á Trafalgar
Square. Fundurinn átti að haldast á laugar-
degi, en lögreglan bannaði. Samt fylltist
torgið af fólki, og nokkrir hátalaramenn
byrjuðu að tala. Lögreglan reyndi að hand-
sama þá, en mannfjöldinn þrengdi sér í
kring og varnaði þeim aðgöngu. Var kven-
fólkið sérlega aktíft. Þröngin var ferleg. Ég
hef aldrei lent í öðru eins. Upp úr þessu var
svo haldið oní White Hall, en lögreglan
hafði þá myndað varnarlínu yfir þvera göt-
una. Réðust menn á hana, og þar upphófust
slagsmál, sem enduðu með niðursetu. Þarna
handtók lögreglan 150—200 manns og sýndi
allmikið brútalitet. Til dæmis var fólk rif-
ið npp á hárinu og var blóðugt eftir. Dag-
inn eftir var svo geysilega stór mótmæla-
ganga, — lögleg — frá Albert Hall niðrá
Trafalgar, til að mótmæla kjarnorkuvopn-
um. Virðist mér allt benda til þess, að þessi
hreyfing væri í miklum uppgangi, ekki sízt
nteðal ungs fólks 02; menntamanna.
— Hvað er annars að frétta af ntenning-
unni?
— Enska þjóðin virðist skiptast í tvo
hópa hvað það snertir. Annarsvegar eru
þeir sem geta tileinkað sér menningar-
straumana, en hinsvegar þeir sem standa
utangarðs. Virtist mér í fljótu bragði sá
hópurinn vera allmiklu stærri. Tíðindi úr
bókaheiminum eru þau helzt, að í 1 jóðlist
virðist hið nýja form vera ríkjandi. Af
gamla skólanum eru víst aðeins þrjú skáld,
sem eittlivað kveður að. Þau eru öll nýbúin
að gefa út bækur. Annars virðast eftirstríðs-
þankar og pessimismi vera ríkjandi, og tölu-
vert gætir franskra áhrifa. Mest umtöluðu
'bækur um þessar mundir eru Life at tlre
Top, senr er í framhaldi af Roonr at tlre
Top og Ævisaga Edens. Nú, hvað viðkenr-
ur kvikmyndum, þá stóð hin árlega kvik-
myndahátíð yfir í London. Þar hafði ég
tækifæri til að sjá eina nrynd franska og
síðar tvær afburða góðar myndir, Svo senr
í spegli Bergmans og Beitiskipið Ponrtekin
eftir Eisenstein. Þær Iröfðu nrikil áhrif á
nrig. Annars virtust mér kvikmyndahús
nrest sótt til jress að kjá í, því húsnæðisskort-
ur er nrikilk í leikhúsinu gekk auðvitað
Shakespeare og svo Becket og Brecht. John
Osborne og fylgifiskar lrans eru líka töl-
verðra áhrifa í ensku leikhúslífi. — Hana,
nú má eg ekki vera að þessu lengur, ég þarf
að fara að éta. Ef þú vilt fá þetta vanalega
um nrismun landanna, þá var sá helztur, að
þarna var yfirleitt töluð enska.
Og þar nreð slapp hann.
Kristinn.
Enska, 4.m.: A husky voiced gentleman witlr
a rough face, rvdro had been eating out of
a sandwich box.... Björn Pálsson: Hás-
raddaður rnaður nreð hrukkótt andlit, senr
hafði verið étandi úr síldardós. . . .
muninn 43