Heimilisblaðið - 01.01.1928, Blaðsíða 30

28
HEIMILAÐIÐLISB
ekki Maríu í Betaníu, þó lítilmótleg væri. Þanga'ð
sendi hann iðulega njósnara til að komast eftir
hverrar trúar hún væri. Sendimenn komu aftur og
sögðu hjartnæmilega frá hrumleika hennar og þeim
himinfriði, sem byggi í hjarta hennar og hvíldi yfir
henni allri. Javan ásetti sér því, að heimsækja hana
sjálfur og lokka hana til að segja sér eins og væri
um trú sína.
Mikil var fyrirlitning hans fyrir kenningu Krists
og hann hataði alla kristna menn. Iireysti sú, er
þeir sýndu, er þeir píndust og dóu sakir nafns
Drottins síns, þótti honum sanna þrályndi þeirra,
og vonina himnesku, sem fylti hjörtu þeirra með
fögnuði mitt í þjáningu og smán, taldi hann vera
brjálsemi og svik, sem illir andar hefðu vakið hjá
þeim til að tortíma þeim. Og það var trúa hans að
öll ráð væru leyfileg til að útrýma þessari siðspill-
ingu. Það var hin mesta gleði hans, ef einhver
kristinn maður varð pyndaður til að afneita Kristi
og hugði, að með því hefði hann frelsað sálu hans.
Svona langt geta hleypidómar og trúarofstæki leitt
þá menn, sem vandlæta Guðs vegna til að efla dýrð
hans. Þeir Javan og hans sinnar þektu alls eigi þá
hógværð og miskunnsemi, sem einkendi líf og kenn-
ingu frelsara vors.
Nú var ákveðinn sá dagur, er Zadók og föruneyti
hans skyldi leggja af stað frá Jórsölum. Og er að
þeim degi leið, fyltist Kládía æ meira og meira sárri
órósemi og þrá eftir því, að þau kæmust öll heil á
húfi út fyrir múra borgarinnar. Hræðsla hennar við
Javan fór dagvaxandi, enda þótt hann virtist koma
vingjarnlega og frjálslega fram við Amazía og fólk
hans, til að eyða órósemi þeirra. Samt fanst Kládíu,
að framkoma hans væri honum ekki eðlileg, og vin-
semd hans og kæti var uppgerð ein. Það lagðist í
hana, að eitthvert illræði væri í bruggi, þrátt fyrir
það þótt Þeófílus reyndi að friða og hughreysta
hana. Hún saknaði Naómí. Hún hafði svo oft seitt
áhyggjurnar frá henni með lífsfjöri sínu og vonar-
gleði. En Naómí var nú ekki eins lífsglöð og áður,
en traust hennar á Guði hafði vaxið; traustið á föð-
urforsjón hans var nú komin í staðinn fyrir þá of-
kæti, sem átti rót sína að rekja til æsku hennar og
fegurðar, og farsælla ytri kjara og farsælla ytri
kjara og meðvitundinni um mikla sálarkrafta og
líkama.
Sápumolarnir eru skornir suridur
og“ settir ofan í flösku; því næst er
volgu vatni helt á flöskuna, flaskan
hrist nokkrum sinnum, þangað til
vatnið er búið að leysa upp sápuna.
Þá er fengin lagarkehd sápa; J)á skal
hella litlu einu af henni í lófa sinn
og þvo sér síðan með henni. Ilafi ein-
hver stöðugt flösku við hendina, þá
getur hann haldið áfrarn að fylla hana
með sápumolum við og við, og hella
litlu af volgu vatni í um leið.
»Fanney« (2. hefti), önnur prentun,
útg. Aðalbjörn Stefánsson, kom út
síðastliðið ár. Dregist iiefir að geta
uin það í Heimilisblaðinu. Þetta hefti
heíir um tíma verið ófáanlegt. Nú er
því hægt að fá »Fanney« alla frá
upphafi (5 hefti) og er það injög eigu-
leg barnabók og hentug til tækifæris-
gjafa.
Heftinu heflr verið breytt nokkuð.
myndum fjölgað og fyrirsagnir prýdd-
ar meira en áður var.
»Fanney« heflr altaf verið vinsæl
barnabók, og verður það ekki síður
í þessari endurbættu útgáfu sinni. —
Ileftið kostar 1 kr. og fæst í Emaus
og fleiri bókabúðum.
Þeir, sem vilja fá blöð, sem þá
kynni að vanta, sendi afgr. kvartanir
sem allrafyrst.
Sakir pappírseklu seinkaði útkomu
blaðsins.
IPjT* Ef þér þurfið að láta prenta
eitthvað, þá látið prentsmiðju Ljós-
berans gera það.
Útgefandi: Jón Helgason.
Prentsmiðja Ljósberans.