Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.07.1947, Síða 7

Heimilisblaðið - 01.07.1947, Síða 7
127 11EIMILIS B L A ÐIÐ hef^ haskólans í Chicago, hefur ritað: „Ég gren^ert mikið að því að beita sefjun, og mér hr; i'St t)e_Sar ég hugsa um það, hve starfs- þett Ur niínir eru ófúsir til að færa sér í nyt £ir S.aðlausa °g áhrifamikla deyfilyf“. óhrif l'^a ekki við að kannast við það, að við >etrrai' sefjunar, sem ég byrjaði að nota yarð arilsfæðingar, voru svo undraverð, að ég a]dre'°rtryg^mi Um sJalfan mig, þótt ég.liafi liEgfii^i^'^ó var við, að ég hefði dáleiðslu- lna)ins e-t?^1. ^V1 alits eins hins mesta fræði- mig o8 YVÍ sv'iói, og bað hann að rannsaka ítarle 3 erÓir rnínar. Rannsóknin var mjög linung;°| kann fullvissaði mig um, að vöðva- við dále^'ð 1barnrfœðil»8ar ætti skylt sefjUn g fíiar konur þarfnast fróunar með aðUr oV deyfilyfjum, ef ótti þeirra er sigr- £g v lær fa skilning á eðli léttasóttarinnar. Vil ekk^ 01111 a® t£|ka það skýrt fram, að ég 5,11 1 telJa neinum trú um, að linun sé allur kemu^andurilln við eðlilegar fæðingar. Hún skilji í ^ 1 að fullnm notum, nema konan Oft 1VerJu íéttasóttin er fólgin. góði vjeytl eg yfirsetulækna segja: „En, góði, allt þettV’ eg kef engan tíma til að gera ast UPrrj f)að’ engum ætti að hald- kygli l1 a raena konu á sæng óskiptri at- «itt. Stu]S ,æk.nis, sem hún liefur gefið traust kiaðnir ' UlU eru yfirsetulæknar störfum ^örfujjj’ er ekkert á móti því, að Barilsf a uir menn séu yfirsetulæknar. kfsathafrr Urgar CrU eðlilegar °g heilbrigðar 'irði en r’ _ Un þeirra eru margfalt meira ^va>iht ,öU1UÍr Þær’ sem færðar eru. Sam- kotnuun f®111®11 náttúrunnar eru þær full- að viðjjgjeueðlisins í hinu mikla hlutverki, kiunar ríLr& lllannkyninu. Þær eru afleiðing ^arf;a i*8111 niannlegu eðlishvatar. 'ið barnsh °Uur kafa lýst liugarástandi sínu aildleg , Urð þannig, að samfara honum sé lr£erint, 1 ning’ sterkari en nokkur geðs- lef sv0 oft<Ul |>ær 1,afi áður komizt í. Ég V° áþreif Y'ri<i vottur að þessu, og fundið ^yndnogj. Y1 °®a lil hinnar ólýsanlegu urn- að eS hef r'æ113 þeSar börn þeirra fæðast, er ásíaeðan^bllVÖt lil að sPyrJa: »Hver kki lausnij r- &r ehhl krifnæmi; það er 11 rá þjáningum. Það er ekki einungis gleði yfir vel unnu starfi. Það er meira en allt þetta. Getur verið, að skapar- inn óski að taka mæður nær sér á því augna- bliki, sem ást þeirra ber ávöxt? Getur verið, að þetta sé verðskulduð laun þeirra, sem hafa fullnægt takmarki lífs síns? Eftir því, sem ég brýt meira heilann um þetta, verð ég sannfærðari um svarið við spurningunni, sem konan í Whitecliapel lagði fyrir mig fyrir mörgum árum. Nei, því var ekki œtlaS aS valda sársauka. Oft kemur illur, þá um er rætt. Þau sátu saman í Iiorni veitingasalarins, og voru niðursoklun í bókmenntalegar umræður. — Höfundur sögunnar, sem ég er að hugsa tun, sagði hann, er Englendingur. En ég get ómögulega komið því fyrir mig, hvað hann heitir. — Um hvað fjallaði sagan? spurði liún. — Hún fjallar um skáld, sem er lítilsvirt af öllum. Það situr í veitingaskála, og í örvæntingu sinni kveðst það skyldu selja Kölska sál sína til þess að eyða einum degi á British Museum eflir 100 ár, og lesa mat síðari tíma á skáldskap sínum. í sömu svifum stend- ur maður upp frá horði alllangt frá og gengur að borði skáldsins. Hann hefur setið svo langt frá skáld- inu, að óhugsandi er, að hann liafi heyrt, hvað það sagði. „Afsakið, að ég ónáða yður“, segir hann, „en ég er Kölski. Kannske væri hægt að koina þessu í kring“. — Ég vildi að þú myndir, hver hefur ritað hana, sagði hún. — Mér er það ómögulegt, sagði hann. Ég get ekki um annað hugsað, en þetta. Það liggur við, að ég vilji selja Kölska sál mína til að komast að því. I sömu svifum reis grannvaxinn maður, einkennis- klæddur, úr sæti sínu. Hann hafði setið einn við borð yfir glasi, þunglyndislegur á svip, — svo langt hurtu, að óhugsandi var, að hann hefði getað heyrt, hvað þau töluðu. Hann gekk til þeirra. — Afsakið, að ég ónáða yður, sagði hann. Sagan heitir „Enoch Soames“ og er eftir Max Beerhohm. — Alveg rétt! sagði ungi maðurinn. Allt í einu gleunti hann upp augun af skelfingu, og lionum svelgdist á. — Það er ekkert að óttast, sagði einkennisklæddi maðurinn í flýti. Ég er í hrezku Ieyniþjónustunni og hef nýlokið sex mánaða námskeiði í varalestri. Jack Goodman og Fred Schweed.

x

Heimilisblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.