Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.03.1948, Blaðsíða 12

Heimilisblaðið - 01.03.1948, Blaðsíða 12
HEIMILISBLAÐIÐ 44 við frú Graham, um lilýjar ágústnætur ráf- að um, lilýtt á hljóðfærasláttinn eða slegizt í för með baðgestafjöldanum, sem var á skemmtigöngu á ströndinni. En nú verð ég að gera játningu, sem ég veit, að ekki verður til að auka álit á mér. í glaðværum liópi baðgestanna var lítill, fjör- legur maður, og dáðist ég að glæsilegri fram- komu lians. Ekki veit ég, hvort hann hefur verið hrifinn af mér, en þegar frú Graham leit .í aðra átt, lieilsaði liann mér brosandi. Það var vfirleitt mjög ánægjuleg dvöl mín þarna um haustið. Allir voru góðir og vin- gjarnlegir við mig. Það eina, sem mér mis- líkaði var, að það var auðsætt, að frú Gra- Jiam mat meira að vera með dyrgjulegu elda- buskunni en mér. Hún var tímunum saman hjá- benni í eldhúsinu, eins og hún hefði glevmt því að ég væri til. Aftur á móti gaf kæra frænka Lavinía mér enga ástæðu til afbrýði, við vortim ætíð beztu vinir. Barnes bjó til ágætan mat og var ntjög þrifin; hún var ætíð klædd víðum, garnal- dags baðmullarkjóli, sem var í tízku fvrir hálfri öld, með hatt, sem heyrði til sama tímabili, og grátt kasmírsjal. Þegar hún fór um torgið, en það gerði hún daglega, hélt hún á stórri körfu á handleggnum. Einu sinni, þegar við mættum henni, var mikið uppþot á götunni. Ég ók einmitt frænku Laviníu svo hægt, að hún gat litið inn í búðargluggana. Þá sáum við að Barnes var að kotna til okk- ar. Hún hafði á handleggnum stóru körf- una, sem var full af alls konar sjaldgæfunt munum. . — Hvað er að, Barnes, spurði ég, þegar hún kom nær. Hefur orðið slys? Nei, ungfrú, það er aðeins stúlka, sem hefir tapað peningabuddunni sinni. -. \’ar mikið af peningum í buddunni? spurði frænka Lavinía óróleg. Fimm sterlingspund, frú, svaraði Barnes og hélt áfram ferð sinni. Það var hryggilegt fyrir hana, sagði ég í meðaumkunarróm. Ef til vill liafa þessi fimm pund verið aleiga liennar. Já, tnjög liörmulegt, mjög hörmulegt, samsinnti Lavinía frænka og stundi þungan. Til þess að dreifa skýjum þeim, sem dregið liafði fyrir sólskinsskap ka*ru gömlu konunn- ar, ók ég lienni liratt til uppáhalds dvalar- staðar hennar: gluggaus í stærstu gimsteina- búð baðstaðarins. Þá var þar einmitt til sýn- is dýrindis te-borðbúnaður. sem átti að gefa vinsælum þingmanni, þegar liann, innan skamms, kvongaðist. - En livað þér liafið mikinn áhuga fyrir svona inunum! mælti ég hlæjandi, er ég sa áhugann í svip hennar. Það lítur nærri þvl út fvrir, að það sé orðið yður að ástríðu. Munduð þér þá ekki, kæra Nelly, hafa gaman af að hengja jiessa fallegu gullfest’ um hálsinn á vður! Það held ég ekki, svaraði ég kæruleys- islega; því mig grunaði, að liún ætlaði að gefa mér gullfestina, og slíka gjöf gat eg ekki þegið. Hétt í þessu nálgaðist okkur hár, hermann- legur maður. Aktu áfram, skipaði Lavinía frænka með hásri, byrstri röddu, sem gerði mig orðlausa. Mér varð allt í einu illt, bætti hún við til að afsaka sig, þegar ég ók henni inn 11 hliðargötu. — Það var David Rhylston, nýi lögregh1' þjónninn, sagði kona nokkur við aðra. Þegar við komum heim, var ]>ar koim1111 gestur, hár og grannur prestur, tiginmann- legur ásýndum. Konurnar virtust hrifnar } ir komu hans. Seinni part dagsins, þegar við vorum 11 skemmtigöngustaðnum, litu margir aðdáun araugum á okkur, sem ekki var að fur^a, því að það var sannarlega sjón að sjá elskulega gömlu konuna í völtrustólnum, ungæðisleg11 lagsmærina hennar og spengilegan mikilfeng legan prestinn. Þegar við vorum að borða kvöldverð víir glatt á hjalla hjá okkur, þó að það væri lltJ sótsvart myrkur og hræðilegt illviðri. A motl venju var kæra frænka á fótum og var mj°& skrafhreifin, gamla konan. Klukkan sló e efu, Jiegar við loksins buðum livert iiðru gé nótt, og frú Graham slökkti á gasinu, em- og hún var vön. , Áður en presturinn bauð góða nótt, sta hann upp á því, að ég og hann drykkj1111 eill staup upp á það, að við bráðlega hittum® aftur og nytum jafn skemmtilegrar k'U 1 stundar. Þegar ég kom upp í lierbergt n

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.