Heimir - 01.05.1910, Blaðsíða 1

MARKVÖRÐURINN
i.
Hann gekk, tneö lund svo liöstyrks-gjarna
á leikvöll sinna héraðs-barna
og hafði með sinn rnælikvarða,
setn markið átti að sýna og varða.
Hann bar í inuna iniðið hæsta,
en ineinaðist við því lægra en næsta.
Hann sá til bragð með sigri að glíma,
en synjaði um allan vaxtar-tíma.
II.
Og æskan var af honum hreykin,
í hönd hans greip : Æ, skakka leikinn !
Að vísu bagar unga-aldur
oss æsku-lýð, og hark og skvaldur
mun einatt verða í viöleitninni
svo vafturs-meira íþróttinni !