Heimir - 01.01.1911, Blaðsíða 8

lega stór, þá teljuai vér harm rninstan, er þiktu n hann bezt, hjá
því aö tapa honuin sjálfutn. Einkennilegrasálarlífi, fjöllireyttara
tilfinninga-lífi, viökvæinari lund, þýöara viömóti og tfuulegri svip
hefir þjóö vor sjaldan skreytt meö nokkurn sinna sona.
Allir þessir og ótaldar þúsundir annara meikra nranna og
kvenna hafa horfiö oss. Spor þeirra legiö nokkurn spöl ofan
áriö og svo týnst, ent þar,—-feröin ekki orðið lengri. Aö slíkum
er eftirsjá.
-------“Daghríöar spor svíöa."----------
En,—r.ú á Gamlárskveld er ekki eingöngu þess að minn-
ast aö vér höfum orðið þessum mönnum á bak aö sjá, heldur og
hins, áhrifanna. afisins til þess sem betur skal, er þeir láta eftir
sig. Og undrast megum vér hve auöugt þjóðlíf þessarar jaröar
er, ágætis manna, aö slíkur hópur skuli geta horfiö oss á einu áii.
Ætti það aö geta minnt oss á, þegar vér gjörumst þreytt eöa
óþolinmóö og oss finst baráttan fyrir lífinu, fyrir því sanna og
góða vera erfiö, að öll sú barátta. fyrir því sem betur skal, er
inargfaldlega þess verð er vér leggum í sölur og alls ekki eitis
ervið og sýnist, því öfl eigingirninnar eru ekki þau einu er ráða
í þjóðlífinu. Það eru til önnur voldugri öfl, æfi mannanna beztu
sona, frá liðnum tíma og í samtíðinni er verka intian þjóðfélag-
sins og styrkja hendur allra þeirra er leggja vilja því rétta liö.
Mennirnir eru ekki allir á móti því göfuga og sanna, og þeir
dauðu ganga út af gröfinni einnig því til hjálpar.
Undir þessi árslok horfir við oss ýmislegt fleira, og fer ekki
hjá því, að margt af því, gjöri oss þakkláta, þrátt fyrir alt, fyrir
þetta liðna ár. Ö!1 þau spor, er tekin hafa verið áfram í mann-
félaginu eru jafnan ánægjuefni öllum frjálslyndum hreyfingum.
Innan Unítarísku kyrkjunnar Amerísku eru árin metin eftir
framförunum út á við en ekki eftir tapi eða ábata einstaklingsins
innan kyrkjunnar. Því svo haldast jöfnum höndum tap og ábati
einstaklingsins, að á svo stuttum tírna sem einu ári, er ervitt að
sjá hvert honum hefir miðað áfram eða aftur á bak. En hafi
heildinni miðað áfram er mikið grætt. Því allir framfara
straumar ná að lokum til allra,—lauga innfirði og annnes og allar
strendur mannfélagsins. Og á árinu hefir mörgu skilað áfram, í