Heimir - 01.04.1911, Page 15

HEIMIR
183
stríðs, en með röddu, trá æðra heitni, skærri, hrungna friðiog heilngri
staðfestu.] Far!.......
SÁ Blindi (frá Jerikó);—[við giuggann]. Hann rís á fætur!. . . .
Þeir fara með hann..........
[OpiS og hávaðinn, “Krossfestu hann!” rís á ný, enn meiri en áður,
utan af gíitunni. Verus fer lít, seint og hægt, en lítur ekki af Magda-
lenu; hún stendur hreyíingarlaus einsog í sælli leiðslu, ljósið frá blys-
unum er óðum fjarlægist, vefur hanaístrjálum geislahjúp,] [Er.dir].
(Lauslcga þýtt'). R. P.
Fornar trygðir,
Þú æsku-ást til ljóöa,
—Mín auönu-dísin góða
Og ætíð söm við sig!
Mér hálfur hugur félli,
Ef hefði ekki þig,
I einangraðri elli,
Að annast mig.
16-4.-11 Stcphan G. Stcphansson
Líf og æfistarf Goethes
Erindi fiuttá Menningarfól igaf 1 1 li i de,'. L HD
(NiÖurlag)
Að loknu prófi fór Goethe heim til Frankfurt og byrjaði þar
á málafærslumannsstörfum. Hann var aðeins tæpt ár í Frank-
furt í þetta sinn; þá fluttist hann til Wetzlar, þar sem betri
tækifæri gáfust til að fá æfingu í meðferð mála. í Wetzlareign-