Jólakötturinn - 24.12.1910, Blaðsíða 16

Ejjtlugos 1860.
Hali segja heyrði’ eg frá
hörmungum úr Kötlu gjá;
seytján hundruð fimmtíu’ og fimm
fannst ei plágan svona grimm;
æsingum og undrum með
ólmaðist hún um frelsis-trjeð
sem með þoli þíð og nett
þjóðin hafði gróður sett.
r
Þá kom frægstur þessa lands
þjóðar hagi víst til sanns;
í svarta skóla hafði hann
hlotið laud, sá góði mann;
bræða kunni blý og guli,
brasa járn og lækna sull;
kallaður var hans kennarinn,
kölski eöa andskotinn.
>Sjáiö þið ekki«, sagði hann,
Sebaot hjer gefa vann
móti fjendurn feikna mátt,
ferlegan úr norður-átt,
fjallið sendir feikna Ioga
fram um allan heimsins boga;
eldur langt að suðri snýr,
sáran dauöa þjóðum býr.