Kirkjuritið - 01.01.1945, Qupperneq 35

Kirkju i'itið. Sálgæzla. 29
•slcilja, að maður liafi skilið hvatir þeirra til þess að leita
til manns.
Sumir leita til prestanna vegna þess, að þeir liafa
gerzt brotlegir við eitthvert hoðorðanna. Flestir þeirra
miuidu sennilega vera taldir á siðferðislega háu stigi,
°g iuun yfirleitt oftast vera um unglinga eða konur að
raeða. Róleg og umburðarlynd afstaða kenniföðursins
léttir meira á þessu fólki en allt annað og hjálpar því
meira inn á réttari braut.
Hjúskaparlíf getur gefið margskonar átyllur til þess,
aÚ annarhvor eða báðir aðiljar þurfi að leita aðstoðar
goðviljaðra manna, en hvort það heldur eru prestar en
aðrir menn, mun tæplega unnt að telja, nema ef svo
*mr undir, að um undirbúning að hjónaskilnaði sé að
’æða. Er þar, sem kunnugt er, lögboðið að leita fyrst
satta lijó presti. Óhætt er að fullvrða, að mörg lijón
^ara ekki lengra á þeirri braut. Það lendir á prestinum
uð ákveða, hvort eitthvað muni vera sjúklegt í fari ann-
ai'shvors, sem taka verði tillit til. Kemur þar til greina
skapferli og gáfnafar, auk meira eða minna áberandi
geðsjúkdóma. Sýnist presti eitthvað þannig tortryggi-
*egt hjá öðru hvoru, mun vera venja að vísa viðkom-
amh tii læknis.
^egar einhver verður fyrir hinni mestu sorg, er það
Jafnan hlutverk prestsins að hughreysta og sýna samúð.
Koma hér ekki neinar sérstakar sálsýkisfræðilegar regl-
l,r eða leiðbeiningar til greina, heldur aðeins almenn
mannþekking. Til þess m. a. að fá liana þurfa prest-
arnir ekki síður að taka þátl í gleðistundum safnaðar-
karna sinna en alvörustundunum. Sorg og gleði verða
aðeins metin samanburðarlega.
Heimspekileg og háspekileg túlkun á ýmsum lilutum
úaglegs lífs hvilir á herðum prestanna. Allar leiðbein-
mgar um æðri viðhorf hugarins falla innan þeirra
'erksviðs. Að svo miklu levti, sem spursmál þess eðlis