Kirkjuritið - 01.01.1945, Síða 37

Kirkjuritið. Sálgæzla. 31
Sen það meira eða minna ósjálfrátt eða eftir liappa-
§lappa-aðferðinni.
Ég þarf ekki að taka það fram, að það sem ég á við
hér er? ef svo mæfti segja, hið jarðneska hugarmark,
l5, e- a. s. þá konkret lífsstefnu, sem hver einstaklingur
þarf að hafa hér í lieimi, ef vel á að vera. Það er annað
nial, þó slíkar lieimspekilegar lífsstefnur einstaklinga
hafi einhvern liáspekilegan samnefnara, sem að hér á
landi er Lúterstrú, og auðvitað ekki nema gott um það
að segja, því eins og' Goethe orðaði það: „Endirinn á
ftlh'i heimspeki hlýtur hvort eð er að verða, — vér verð-
lllli að trúa“. Fólk yfirleitl hefir ekki forsendur til þess
að skilja, að trú og heimspeki hafi nokkra praktiska
þýðingu í daglegu lífi, en hún er þessi:
I rúin mótar hið heimspekilega viðhorf, sem að ræð-
111 lífsstefnu livers einstaks. Því skýrari sem hún er, þess
elur notast lionum að kröftum sínum, þess meira gengr
Ul' hann allujga að verki, þess lieilli maður verður hann.
Háttvirtu áheyrendur! Ég liefi með nokkrum almenn-
11111 01‘ðum drepið lauslega á nokkur vandamál á landa-
j'uerum presta og geðveikra-lækna. — Ég hefi farið fram
ha H'æðilegum túlkunum, sem hætt er við að valdi mis-
úningi, þegar um margar mismunandi stefnur getur
Veiið að ræða, til þess að skýra hlutina eftir. Ég leyfi
Uler að líta á prestana sem einskonar andlega heil-
Hgðisfulltrúa, sem mér hefir ætíð verið ánægja af að
lafa samstarf við.
^ ið höfum það sameiginlega markmið: Að hjálpa
°*ki í raunum þess.
Helgi Tómasson.