Muninn - 01.11.2002, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR 19. DESEMBER
MUNINN
Ritstjórn Munins 2002 - 2003
Sigurður Gísli Sigbjörnsson
Ritstjóri
Finnur Dellsén
Aðstoðarritstjóri
Hólmfríður Helga Sigurðardóttir Páll Valdimar Kolka Jónsson
Aðstoðarritstjóri Aðstoðarritstjóri
Fjóla Dröfn Guðmundsdóttir
Gjaldkeri

Jóna Rún Daðadóttir
Auglýsingastjóri
Helgi Hrafn Halldórsson
Vefstjóri
Zoe Zeinowich Heisler
Aðstoðarkona
Muninn vill þakka eftirtöldum aðilum veitta aðstoð
við gerð blaðsins:
Þorsteinn Oskar Benediktsson: lán á Makkanum sínum
Benedikt Þorri Sigurjónsson: aðstoð við tæknimál
Sverrir Páll Erlendsson: prófarkarlestur
Stefán Þór Sæmundsson: prófarkarlestur
Valdimar Gunnarsson: prófarkarlestur
Björn Teitsson: prófarkarlestur
Grímur Dellsén: skutl o.fl.
Birkir Baldvinsson: ljósmyndir
Sveinbjörn Pálsson: lán á myndavél
Olafur Haukur Arnason: auglýsingasöfnun og fyrir að
vera alltaf til taks
Gunnar Már Gunnarsson: auglýsingasöfnun o.fl.
Helgi Vilberg Helgason: ýmsa tækniaðstoð
Haukur Sigurðarson: lán á myndavél og myndir
Sigurður Ægir Jónsson: fyrir að annast netþjónin
Sveinn Daníel Sigurðsson: lán á prentara
Jóhannes Gunnarsson: fyrir lán á geisladiskum
Gunnar Kárason: fjármálaaðstoð
Margrét Helga Guðmundsdóttir: myndvinnslu
Una Þórey Sigurðardóttir: fyrir allar kökurnar
Skólastjórnendur: leyfi til fjáröflunarferða o.fl.
Stjórn Hugins: fyrir gott samstarf
Hlynur Þór Jensson: ómetanleg aðstoð við vefinn
Örlygur Hnefill Örlygsson: ómetanlega aðstoð við
fjáröflun og margt fleira
Ritstjórapistill
Þegar ég hóf nám við Menntaskólann á Akureyri óraði mig
ekki fyrir því að ég ætti eftir að sitja hér fyrir framan þessa tölvu
og skrifa þessi orð í ritstjórapistil jólablaðs Munins 2002. Það var
helst vegna þess að ég hafði ekki hugmynd um hvað Muninn var,
auk þess sem ég fann ekki fyrir neinu sem mætti kalla blaða-
mannaeðli í mér. Þetta er sennilega bara enn eitt gott dæmið um
það hvað lífið 'getur komið manni skemmtilega á óvart.
Nú þegar líður að jólum er ekki úr vegi að huga að því sem jól-
in, hátíð ljóss og friðar, standa fyrir. Það er jú það sem Kristnir
menn kalla fæðingu frelsarans, þótt frelsarinn sjálfur virðist
standa æ meir að tjaldabaki á þessum tímum. Nú virðast jólin
snúast um háannatíma í verslunarmiðstöðvum, óhóflega peninga-
eyðslu, markaðssetningu og hærri blóðþrýsting. Framleiðendur
gera lítið af því að minnast á þær tilfinningar sem ættu að fylgja
jólum hvers manns; kærleika og ást, nema það sé til að markaðs-
setja einhverja af vörum þeirra. Samfélag okkar er af flestum
kallað iðnaðarsamfélag, og ef svo er hlýtur það líka að vera neyt-
endasamfélag. Við erum háð framleiðslu fyrirtækja sem eltast við
viðmið samfélagsins um velgengni í formi hærri söluprósentu og
lægri kostnaðar. Þar af leiðandi leitast þau eftir að framleiða fleiri
vörur með ódýrari hætti, og í leiðinni að ginna fólk til að halda
að þetta sé einmitt það sem það þurfi til að fullkomna líf sitt. Að
fólk geti haldið að einn hlutur breyti svona miklu um líf sitt er fá-
sinna, þessir umræddu hlutir breyta ekki meiru en grjóthnullung-
ur gerði í lífi manns. Jólakort sem eru prentuð í þúsundum ein-
taka með innprentuðu gleðileg jól og farsælt komandi ár eru eitt
besta dæmið um það hve gegnsýrð menning okkar er orðin af
iðnvæðingu og fjöldaframleiðslu. Það er ógemingur að framleiða
óskir um gleðileg jól og farsælt komandi ár, það er ekki bara nóg
að skrifa undir svoleiðis plagg.
Það sem fólk ætti að leitast við að gera um jólin er ekki að eyða
peningum í gjafir til ættingja og vina ef þær þýða ekki neitt. Gjaf-
ir geta glatt, en þær geta líka bara verið ein af mörgum og fallið
í gleymsku, og þar með tapað gildi sínu sem vottur um náunga-
kærleik.
Ef við viljum gleðja hvert annað getur þétt faðmlag og hlýleg
orð á réttri stund verið dýrmætari en allur heimurinn.
Með von um að þið eigið gleðileg jól og njótið komandi árs,
Sigurður Gísli Sigbjörnsson
Inspector editorum