Kirkjuritið - 01.02.1963, Page 8

54
K I R K J UII1 TII)
ckki einn um þetta evangelíum á sinni tíð og áratugiha á eftir,
Herbert Spencer var annar og enn annar Auguste Comte, svo
aðeins séu nefndir tveir mjög virtir lærifeður evrópskra og
amerískra borgara, sem báðir kenndu, með miklum árangri,
að enginn Guð væri til, nema maðurinn og að framför bans
og fullkomnun, þjóðfélagsleg og þar með siðgæðisleg væri
eðlisnauðsyn. Og nefna má skáld, er voru sama sinnis, svo sem
Swinburne, sem sneri englasöng jólanna á þcnnan veg: „Dýrð
sé manninum í uppliæðum, því maðurinn er lierra allra liluta“.
Þessi guð brást, mannguðinn brást, Titanic sökk, víman, blót-
veizlan endaði í Hrunadansi, ölturin standa eftir auð í Dac-
bau m. a. og Buclienwald og Maidanek. Þessi trú liefur reynt
sig til ldítar að flestum mætti finnast, brugðizt og verr en
brugðizt. Yér kjósum varla að gangast undir Iiana, kjósuin það
ekki vakandi, þótt hún lifi enn sínu glaða lífi í Kreml og Pek-
ing — eða kannski m. a. vegna þess lífs, sem bún lifir og mótar
þar.
Örlög vorra tíma eru fólgin í einni spurningu: Hvort sigrar,
trúin á manninn cða trúin á Gvið.
Það kemur stundum yfir menn í svefni, sem þeir vildu aldrei
í vöku.
Þú ert ekki geimfari, ekki kommúnisti. En livar er Guð
þinn, þegar þú setur bílinn í gang, situr á traktor, stígur um
borð í skip eða flugvél? Hvar er Guð þinn, þegar ])ú sezt að
lilöðnu matborði þínu, þcgar þú neytir vits og krafta, nýtur
beilsu og gæfu? Þarft þú að biðja um hjálp og styrk og vernd,
duga ekki tækin og úrræðin, eigin útsjón og orka og mannfé-
lagið með sínu skipulagi og öryggi? Þarft þú að biðja eða
þakka? Hvar er Guð þinn í viðbrögðum daglegs lífs, hvar er
orð lians og vilji í breytni þinni, tali og gjörðum? Hvar er
Guð þinn, þegar þú ert minntur á, að það er til neyð á þessari
jörð, líkamlegar börmungar og andleg blindni? Hvar er Guð
þinn, þegar lielgur klukknabljómur minnir þig á, að þú átt
sál, sem Jcsús Kristur vill vckja til lífs og leiða til sigurs?
Hvar er andi þinn, þegar andi lians vill vitja þín?
Hvar er Guð þinn um þessi áramót?
Hvar er Guð þinn, þar sem þú svífur í þessu gamla geim-
fari, sem lieitir jörð, og einhvern tíma, innan skamms, skil-
ar þér af sér, skilar þér af sér einum út í ókunnan geim?