Kirkjuritið - 01.02.1963, Side 16

Séra Magmís Runólfsson:
Fyrir trúna eina
Vér trúum á einingu kirkjunnar j)rátt fyrir greiningu. Það
er að segja, vér trúum ])ví, að allir þeir séu eitt, sem eiga hlut
í hjálpræðinu, J)ó að þeir hafi ólíkar skoðanir á ýmsum
hlutum varðandi trúna.
Vér liörmum ])að, að kirkjan hefur klofnað í deildir og
flokka, og vér getum ekki liætt að vona, að eining verði um
síðir jafnt í trú og skipulagi. Vér hörmum það, að rómversk-
kaþólska kirkjan skyldi villast frá sannleikanum og skidi enn
standa gegn allri einingarviðleitni. Það er mikið, sem á milli
ber, en höfuðágreiningurinn stendur um trú og verk.
Siðbótin hélt því fram, að maðurinn yrði hólpinn fyrir trú
án verka, fyrir trúna eina. Kaþólskir liéldu því fram á móti,
að menn yrðu liólpnir fyrir trú og verk. Þessi er afstaðan allt
til þessa dags, og sameining getur ekki orðið, meðan greint
er á um þetta.
Lúther gerir grein fyrir þessu í játningu sinni, sem nefnd
er Smalkaldargreinar. Fyrst nefnir hann það, sem sameinar,
þ. e. a. s. trúna á heilaga þrenningu samkvæmt postullegu
trúarjátningunni, Níkeujátningu og Aþanasiosarjátningu. Síð-
an nefnir hann það, sem skilur, ]). e. a. s. réttlætingu af trú án
verka og ritar svo um nokkur lielztu atriði, sem kaþólskan
hefur leiðzt út í af þessum sökum: messufórn, ákall lielgra
manna, klaustrahald og yfirdrottnun páfans; loks ritar hann
um ýmiss trúaratriði og athafnir, sem greint er á um, t. d.
synd, lögmál, yfirbót, fagnaðarerindið, skírn og kveldmáltíð.
Höfuðágreiningur var og er um trú og verk. Um það ritar
Lúther á þessa leið:
„Fyrsta grein — höfuðgrein.
1. Jesús Kristur, Guð og Drottinn vor hefur dáið vegna
synda vorra og risið upp vegna réttlætis vors, Róm. 4; og
hann einn er lamb Guðs, seni ber syndir heimsins, Jóh. 1; og
Guð hefur lagt syndir vor allra á hann, Jes. 53; allir hafa
syndgað og réttlætast, gefins (gratis) án verka eða verðleika
af náð hans fyrir endurlausnina, sem er í Kristi Jesú, í blóði
hans, Róm. 3.