Kirkjuritið - 01.05.1966, Síða 46

KIItKJURITIÐ
236
væri. Hitt væri sýnu vænlegra til árangurs, að' tveir eða fleiri
prestar sætu saman í einum stað, þaðan sem liægast væri um
vik að þjóna til allra átta.
Einhverjir kunna að spyrja, livort reynslan af tvímennis-
prestaköllum bæjanna sé svo góð, að rétt sé að höggva þar enn
í sama knérunn. Því er til að svara, að vísast mætti þar sumt
betur fara, en svo lengi lærist sem lifir. Og senn fer okkur að
skiljast, að með því að setja tvo skipstjóra jafnréttháa á santa
fley er þeim vísvitandi att saman eftir öllum kennimerkjum
um mannlegt eðli. Og vitaskuld er hægurinn hjá að setja starfs-
skiptingu með prestum, þó að þeir sitji í einum stað, hvort sem
sú skipting miðaðist við búsetu sóknarmanna eða aðgreining
prestsstarfsins í sama prestakalli eftir föstum reglum. Mundi
og fáum eftirsjá í, þó að Jiessi íslenzka uppfinning um tvo
presta með óaðgreint starfssvið í sama prestakalli breiddist
ekki meir út en orðið er.
Við væntanlegar breytingar Jiarf að lialda á málum af festu
og réttsýni og sveigjanleik og Jiað Jiví fremur sem liugsanlega
er enn verið að tylla nýrri bót á gamalt fat í stað þess að stokka
spilin upp að nýju.
Meng Ilao-Jan:
Nœturhugsamr
á Chieu-Te-fljóti
Meðan bátinn niinn rekur í þokunni
og dagurinn fjarar út,
vakna með mér gainlar niinningar:
Hvað heimurinn var stór —
trcn og himinninn nálengd —
og hægur vandi að liafa liendur á tunglinu í tæru vatninu-
(G.Á.)