Kirkjuritið - 01.05.1966, Qupperneq 47

Jeanna Oterdahl:
Þrátt f yrir allt
Hann var wamall Gyðingur, sem flúið liafði frá Berlín. Síðar,
l^egar Noregur var liernuminn, varð hann í dauðans ofboði að
Iiörfa þaðan til Svíþjóðar, ásamt konunni sinni ástkæru, sent
var orðin sjóndöpur og sárþjáð af liðagigt. Mörg erfiðleikaár
áttu þau ókunnu fólki í framandi landi það að þakka, að þati
Sátu þó dregið fram lífið.
Sú var tíðin að allt var með öðrum brag. Hann var dr. fil.,
efiuifræðingur, bráðgáfaður, afar söngelskur, snilldar slag-
■'örpuleikari. Hann ltafði rannsóknarstofu til eigin umráða,
átti fallegt íbúðarbús í Berlín, sumarbústað, ógrynni bóka,
listaverk. Gat ferðast bvert á land, sem honum þóknaðist,
^eypt bvað, sem bann girntist.
I*au bjónin áttu tvo syni. Hitler lét taka þann eldri af lí(i.
^eini yngra auðnaðist að komast yfir til Englands.
Nú liokruðu gömlu skörin liér í fátæklegri herbergiskytru
1 tiauða hversdagslegu gistibúsi. Smámsaman liætti konan alveg
geta hreyft sig og missti gjörsamlega sjónina. Hann varð
fíka mjög lirumur og kenndi æ meiri þrauta með aldrinum.
En samt sem áður. Hann tók örlögum sínum með ótrúlegn
arlmennsku og vann sleitulaust að miklu safnriti, sem bann
'afði ; smíðurn. Það voru tilvitnanir, sem hann þýddi úr
niörgum málum og ætlaði leitandi og angráðum sálum til
st'rktar og buggunar. En liann vann þetta fyrir gýg; enginn
|ékkst til að gefa bókina út. Ein ívitnunin á móðurmáli lians,
Pýzkunni, bljóðaði á þessa lund:
Þótt byggja verði ég bergið kalda og svarta,
þá bjarmar sólargeisli í mínu hjarta.