Kirkjuritið - 01.09.1975, Qupperneq 17

Sóknarlýsing Skeggjastaðasóknar
^ylgibréf sóknalýsingar
Samkvæmt tilmælum yðar í heiðruðu
bréfi af 18. maí næstliðnum hefi ég
reynt til að semja þá þar í umbeðnu
'ýsingu á Skeggjastaðarprestakalli,
la9aða eftir þeim tilsendu spurningum,
°9 hefi eg nú þá æru að senda hana
hér með.
Ég verð að sönnu að játa, að eg
Ve9na ókunnugleika míns hér, annrík-
ls °g fleiri kringumstæða, hefi máske
®kki getað leyst þetta starf svo vel af
hendi sem vera hefði byrjað, þó hefir
baé samt valdið mér töluverðrar
áhyggju og umsvifa, sem ég vona, að
'é heiðraða félag vilji sanngjarnlega
alíta og endurgjalda. Og mætti eg
éirfast til að óska nokkurs sérílagi í
, essu tilliti, þá væri það þetta, að fé-
útbýta mér 1 exempl. af
og hinum útkomnu ár-
9°ngum Skírnis gratis, sem ekki einu
sir)ni svarar því að verðhæð', er félagið
6fir borgað fyrir að semja og skrifa
e,ne örk af því síðar nefnda riti.
^e9gjastað, þann 31. desember 1841
H. Árnason.
Til;
^eildar Hins íslenzka bókmenntafélags
^auPmannahöfn.
ANSVÖR
nokkrar af þeim spurningum,
fé/71 de'ld A,ns l,sfenzka bókmennta-
a9s i Kaupmannahöfn hefir framsett.
'a9'ö vildi
Arbókunum
1. Sóknartakmörk. Skeggjastaðasókn
takmarkar á aðra síðu hið mikla út-
haf. Hún byrjar norðanvert við hið
nafnkennda Gunnólfsvíkurfjall í svo
nefndum Fossdal. Þaðan ganga landa-
merki norðustu bæja sóknarinnar yfir
svo nefnd Skörð og Melrakkaás samt
Vatnadal — sem er flóalægð með áar-
sprænu í miðju — til hinnar fornu Hel-
kunduheiðar, sem nú kallast norðast
Sauðanesháls, svo Brekknaheiði og
syðst Hallgilsstaðaheiði. Þetta eru tak-
mörk sóknarinnar að vestan. Að sunn-
an takmarkast hún af öræfum þeim,
er liggja á milli ÞistiIfjarðar, Axarfjarð-
ar, Hólsfjalla og Vopnafjarðar. Að
sunnan og austan skiptir löndum á
Sandvíkurheiði og við svo nefnda
Stapatá, sem fellur f sjó á milli Við-
víkur og Strandhafnar, norðasta bæjar
þessu megin í Vopnafirði.
2. Fjöll. í þessari sókn eru fá fjöll,
sem það nafn eigi eiginlega skilið, þó
má telja
a) Gunnólfsvikurfjall, sem er mikið há
fjallsnípa með hömrum og kletta-
beltum í, einkum að sunnan og
austan verðu. Þetta fjall er nú
mestallt komið í skriður og mela og
heíir samanhengi við fjöllin norður
af því, sem tilheyra Langanesi. í
munnmælum er, að á Gunnólfsvík-
urfjalli skuli vera tjörn og við hana
hvalbein.
b) Fell, að fornu nefnt Smyrlafell, sem
er að álíta eins og austasta oddann
af Sauðaneshálsi og Brekknaheiði
175