Kirkjuritið - 01.09.1975, Síða 24

aö að vinna refi nema við greni á vor-
dag til varðveizlu kvikfjárins. En að
lýsa öllum fiski- og hákarlamiðum hér
virðist ekki ómaksins vert þar þau eru
að kalla allstaðar og hvörgi. Þó mætti
máske á meðal hinna fyrtöldu helzt
nafngreina Djúphraun og Grunnhraun
undan Viðvík og Ármið fyrir utan Gunn-
ólfsvíkurfjall undan Fossá.
34. Vertiðir, veiðisæld. Tilraunin með
útselsveiðina er gjörð seinna part vetr-
ar, með látraveiðina um Jónsmessu-
leytið. Hákarlsveiðin er stunduð á vor-
in og sumrin, en á fiskveiðinni gefst
sjaldan kostur nema frá miðju sumri
og til haustnótta. Það er óhætt að full-
yrða, að veiðigrein þessari hafi mjög
svo aftur farið síðan í forntíð, hvar til
rök finnast bæði í gömlum máldögum
og líka af þeim mörgu sjóbúðatóftum,
er ennþá sér merki til. Hákarlsveiðin
hefir líka að miklu leyti aflagzt eða
orðið forgefins mæða á þessum seinni
árum, síðan farið var að sitja úti fyrir
hann á þiljuskipunum.
35. Fiskigöngur. Um háttalag fiski-
gangna hafa menn lítið getað eftir tek-
ið annað en þetta: Að útselur kemur
hér ekki fyr en seint á veturna eða á
vorin, að fiskurinn eltir síldina og er
venjulega strax allur burt, þegar hún
er farin, og sérílagi, að komi hann fyrra
hluta sumars, sem sjaldan við ber, þá
reynist hann síður verða að staðaldri
heldur en þegar hann kemur seinna.
36. Farfuglar. Farfuglar koma hér
venjulega yfir höfuð frá sumarmálum
og þangað til mánuður er af sumri, en
fara aftur frá 16. til 20. viku sumars.
37. Fllynnindi. Hlynnindi eru hér lítil.
Hvalreki kemur nú sjaldan að, trjáreki
heppnast stundum, en þó víst að tiltölu
langtum minna en áður. Að þarareka
verður sumstaðar gott gagn fyrir sauð-
fé. Grasatekja er víðast meir eða
minna reynd, en hún gengur mjög til
þurrðar. Mó mætti hér upp taka, en
það hefir til þessa ekki tíðkað verið.
Á það einstaka litla eggvarp í Saurbæ
er áður vikið.
38. Eyðijarðir. EftirfyIgjandi eyði-
jarðir vita menn að nafngreina: 1) Höfn
í Saurbæjarlandi út með Finnafirði
þeim megin. 2) Bakkahjáleiga, 3)
Bakkakot, 4) Grísarholt, hjá og fram-
an Bakka. 5) Mófellsstaðir framan
Höfn. 6) Rauðubjörg utan Höfn og
7) Steintún lengra út á svo nefndum
Tóm. 8) Auðunnarstaðir suður og yfif
frá Viðvík. Hvörnig eða hvenær áður
taldar jarðir hafi lagzt í eyði vita menn
nú ekki, að undanteknum Rauðubjörg-
um. Þau lögðust í eyði rétt fyrir hall-
ærið 1783—84 og hafa ei síðan byggð
verið.
39. Nýbýli. Á meðal enna áður upp-
töldu bæja eru þessir nýbýli: 1) Sól-
eyjarvellir uppbyggðir 1826. 2) Mið-
fjarðarnessel fyrst mannbyggt 1818-
3) Kverkártunga byggð 1836 í almenn-
ingi og nýtur nýbyggjara réttinda. 4)
4) Gunnarsstaðir uppbyggðir 1829-
5) Barð byggt 1835. 6) Gæsagil mann-
byggt 1831 og loksins 7) Nýibaer
byggður 1840.
40. Alfaravegir. Alfaravegir í sókn
þessa að norðan eru þessir: a) Eld-
járnsstaðaháls frá Eldjárnsstöðum á
Langanesi að Gunnólfsvík hérum hálf
þingmannaleið að lengd, ruddur vegur
og að nokkru leyti varðaður. b) Sauða-
nesháls frá Sauðanesi að Felli viðlíka
langur, lítt varðaður. c) Brekknaheiði.
frá Ytri-Brekkum ogsvo að Felli, líf'®
182