Kirkjuritið - 01.09.1975, Síða 27

auðráSið, að á meðan andlega lífið
getur ekki vaknað, muni þekkingu trú-
arbragðanna ekki til muna geta farið
fram og máske ekki heldur mikið aftur,
heldur að í þessu tilliti standi á nokk-
urs konar aðgjörðaleysis tímabili. Þó
þetta ekki að álíta sem nokkurn af-
9jörandi dóm, er eg finn mig öldungis
ekki færan að leggja á þetta mál.
65. Sjúkdómar. Sá almennasti sjúk-
dómur hér er kvefið. Margir heyrast
•'ka jafnaðarlega kvarta um gigt.
67. Búfjársjúkdómar. Á meðal helztu
sauðfjársjúkdóma hér eru vatnssótt,
^ngnaveiki og höfuðsótt, og við þeim
hafa menn engin áreiðanleg ráð. Þó
heppnast endur og sinnum við vatns-
sóttinni malið flöskugler í volgu vatni
'nngefið og að klippa framan af sin
sauðarins. Við lungnaveikinni hefir og
stundum með heppni reynt verið að
9efa inn nokkuð af hangikjötssoði,
einkum nauta. En við höfuðsóttinni
v'fa menn ekkert betra en ráð, ef ráð
skyldi kalla, vorra lærðu dýralæknara,
aÓ taka sem fljótast af kindinni höfuð-
ið.
68. Fornleifar. Alls engar fornleifar
er hér að finna, nema ef telja skyldi
f°fnar sjómannaskála-tóftir, sem eru
einkum hér á Skeggjastöðum, í Höfn
°9 í Viðvík. Þó á svo kölluðum Tóm
fyrir utan Höfn eru hólar tveir, nefndir
^ónda- og Húsfreyju-hólar, er vera
skyldu haugar. Líka er á Miðfjarðar-
nesi þúfa nokkur, nefnd Sjónarþúfa, i
hvörri, eftir munnmælum fólks, fé á
vera.
Skrifað í desember 1841
H. Árnason.
Annað bréf til Bókmenntafélagsins
IBfél. Journ. No 13—4/
Þar eð eg hefi tekið eftir því af Skírni,
að allur þorri embættisbræðra minna
er orðinn meðlimir Hins íslenzka bók-
menntafélags, og þar það líka er í
sjálfu sér svo fallegt og tilhlýðilegt, að
allir menntaðir menn og menntavinir
í landinu styðji eftir efnum stnum,
kröftum og kringumstæðum, að þeim
fyrirtækjum og framkvæmdum, sem
miða til þess á einhvörn hátt að efla
landsins upplýsingu, framfarir og þar
af íljótandi heillir fyrir alda og óborna
— þá hefir mér hugkvæmzt, að vera
ekki lengur öldungis afskiptalaus af
bókmenntum vorum, og þess vegna
fallið uppá, að bjóða enu heiðraða
félagi — eða deild þess í Kaupmanna-
höfn — að borga eftirleiðis árlega í
sjóð þess 1 rbd.s. ef því þóknaðist að
taka þessu mínu lítilfjörlega tilboði.
Jafnframt þessu leyfi ég mér að geta
þess, svo sem til framhalds sóknar-
lýsingu minni, að síðan eg ritaði hana,
hefir sókn þessi tekið töluverðum
framförum, bæði í andlegum og líkam-
legum skilningi. Hér hefir bæði upplýs-
ing yfir höfuð aukizt og líka hjátrú og
hleypidómar horfið. Og eins og efna-
hagur manna hefir stórum batnað, eins
hefir líka íþróttum manna farið fram.
Fleiri eru nú orðnir hér skrifandi (19)
og fleiri sem kunna og stunda skot
með byssum (16) heldur en áður var.
Líka eru nú ungir menn farnir að
temja sér skíðaferð, sem stórum léttir
ferðalög manna á vetrardag. Handiðn-
unum hefir líka farið fram, svo nú eru
t. d. vefstólar hér á fleirum bæjum, sem
185