Fríkirkjan - 01.01.1899, Blaðsíða 12

8
Með Lúthers mynd.
Af hverjum ætti fyrsta myndin, sem „Fríkirkjan" færir
lesendum sínum, að vera öðrum en sjálfum kirkjuföðurnum
Lúther? Hann er sá, sem oss stendur næst af hinum mörgu
ágætismönnum, sem börðust fyrir kristilegu frelsi gegn kúg-
unarvaidi kaþólsku kirkjunnar. «
Vopnið, sem þeir beittu allir, var eitt og hið sama, nefni-
lega orð guðs í heilagri ritningu. Á myndinni heldur Lúther
á hinni helgu bók, sem hann þýddi sjálfur úr frummálunum
fyrir landa sína, og bendir á letrið í bókinni um leið og hann
lítur framan í lesandann, eins og hann vilji segja:
„Svo stendur skrifað" eða „svo segir drottinn".
Fyrir daga Lúthers var dimmt um að litast í kirkjunni;
margvísieg villa var drottnandi í kenningunni, megn siðaspilling í
dagfarinu og ofurvald andlegu stéttarinnar, stutt af armi ríkis-
ins, hindraði hverja lífshreifingu og Ijósglæðingu. Dauðinn var vís
hverjum þeim, er dirfðist að hefja rödd gegn spillingu kirkjunnar
eða valdi. Á þeim dögum var meining í að yrkja og syngja:
„Vor guð er borg á bjargi traust,
hið bezta sverð og verja;
hans armi studdir óttalaust
vér árás þolum hverja.
Nú geyst — þú gramur er —
hinn gamii óvin fer. . . .
Þótt mannkyns morðinginn
nú magni fjandskap sinn. . . .
þótt taki fjendur féð,
já, frelsi’ og líf vort með,
það happ þeim ekkert er,
en arfi höldum vér;
þeir ríki guðs ei granda. “
Það var, eins og kunnugt er, Lúther, sem orti þannig og
söng þannig; bæði lagið og sálmurinn, sem þetta er útlegging
af, er eptir hann. Hann var reiðubúinn t.il að leggja fé, frelsi
og líf í sölurnar fyrir sannleika guðs orðs, og hann orti þetta
út úr djúpi sálar sinnar.