Fríkirkjan - 01.03.1899, Síða 2

34
Úr gröfunum opnuðum ganga þá fram
þeir, sem guðs verða taldir með lijörð.
Lyptum anda í hæðir með heilagri von,
vort hj/ilpræði koma mun skjótt,
hinn elskaði, föðursins eingetni son,
með englanna skínandi drótt.
Sjá, hann birtist brátt:,:;
þá upprennur guðsríkið, göfugt og liátt,
en gengin er tímanna nótt.
Hitning'in ein.
Kenning Jesú Krists, spámanna hans og postula, eins og
htín er framsett í hinurn helgu bókunr gamla og nýja testa-
mentisins, er uppspretta hins sanna kristindóms.
Frá þessari uppsprettu runnu á hinum fyrstu tímum
kristninnar lækii- lifandi vatns tít um löndin, til þess að frjófga
þau og framleiða nýtt líf meðal þjóðanna, sem áður var óþekkt
í heiminum. Frá þessari uppsprettu ættu að renna enn í dag
lækir lifandi vatns, frjófgandi, endurnærandi, umskapandi
hjörtu og líf einstakra manna og heilla kynslóða; því að allt,
sem er fagurt, liáleitt og gott í lífi mannanna, á annaðhvort
beinlinis rót sína að rekja til hennar, eða það lieigast af henni
og fullkomnast.
En það var því miður ekki lengi að þessi alhreina upp-
spretta fékk að njóta sín og veita lækjum sínum fögrum og
tærum tít um mannlííið. Sarnan við þá læki tóku brátt að
renna ýmsir aðrir iækir, sem komu tír ftíainýrum og forar-
tjörnum spilltrar veraldar; iækirnir frá uppsprettu sannleikans
urðu brátt saurgaðir af margvíslegu vatnsrennsli frá uppsprettu
lyginnar, og það meira og meira eptir því sem aldir liðu,
uns kristindómur þjóðanna hafði eigi annað neyzluvatn, en
hina gruggugu og ógeðslegu ýldulæki páfadómsins. Kristin-
dómurinn varð þá líka iítið annað en sambiand af margvíslegri
hjátrtí og hindurvitnum.
Eptir því sem klerkavaldið fór vaxandi, fór sannur krist-