Fríkirkjan - 01.06.1902, Síða 2

82
Hér opt þeir höfðu þunga þraut,
svo þráfalt tár um kinnar flaut.
Nú þerruð brá
þeim brosir á
við drottins dýrðar skaut.
Nú lifa þeir, þar líf er bezt
og ljóssins fylling aldrei sezt,
þar lífs við fljót
með friðar hót
er heilsað himingest.
Því syngjum: Sæll, þú hetju her.
Af hjarta syngjum: Vel sé þér,
að hér varst trúr
og hörmung úr
nú sælu’ úr býtum ber.
Þú háðung þoldir heims í reit;
á himni guðs nú lúður þeyt;
þú sáðir hér
með sorg. Upp sker
með engla sælli sveit.
Já, hef upp pálma’ og heilög ljóð,
því heims er runnin þrauta slóð:
Um aldir dýrð
sé drottni skýrð
fyr’ lambsins blessað blóð.
Fyrsta boðorðið.
(Niðurl.) —:o:—
Nú verðum vér að bregða oss yfir á kafflekrurnar í Guyana
í norðaustu horninu á Suður-Ameríku. Kaffitrén standa hér í
þéttum röðum og skammt frá stendur hús jarðeigandans. Hús-
ið er fremur lágt, því að hér korna opt jarðskjálftar, en það
er stórt og skrautlegt, og garðurinn bak við það er undur
fagur.