Kennarinn - 01.04.1901, Qupperneq 14

IIÆÐUM.
Hvltasunna.
Lexía 26. maí, 1901.
ÚTHELLING ANDANS AF
E»nj. 32:l-r,, 14-20.
1. Sjá, »i konungur skal koma, sem ríkja niuu í rdttlæti, og höföingjar, sem
Htjórna iminii meö réttvísi. 2. Sá rnaður miiii koma, nrin vera skal eins og !ilé fyrir
vindi og skjól fyrir skúrmn, eins og vatnsl.ukir í öræfum,og sem Bktiggi af stóruin
liamri í vatnslausu landi. Þú skulu ekki aftiirlukt vera auim keirrn, sem sjá, og
eyru (.eirra, s«in heyra, skulu vera eftirtcktaiöm. 4. Iljörtu hinna kviklyndu
skulii veita vi/.kunni athygli, og tunga (.eirra, sem stauin, skal tala liðugt og skírt.
5. Ileiinskur inaður skal ekki framar kallast góðmenui, og svíðingur ekki lieita
göfugmenni.
14. llaliirnur skulu vera i eyði, osf liiu fjölinenna t>org yflrgefln; liæðir og turnar
skiilu vi'rða aö lieliutn til eilifðar, skógarösnuin til skemtunar og hjörðunum lil
liajfheitur, 15. l>nr til Inkiint i/jir ver/íur úthtltnr mnli of lurðum; ]>á tknl eyði-
mörk'in verfiu uit iililininörk uy uhiinviörk nfi ekiigurruurk. lti. Þú skulu réttindi búa
á eyðiinörkinni og réttlsetiö hafa sitt aösetur í aldimkóginum. 17. Avöxtur réttlæt-
isins skal-vera friður, og úrangurréttlætisius rósemi ug öruggleiki. 18. JVIitt fólk
skal búa í liíby lnni friðarins, i heimkynnum örtiggleikans, í livildarstað rósemiunar.
1St. Kn liagli skal riguti, |.egar skógurinn lirynur niður, og borgin skal djúpt niður-
iægðverða. 20. Sælir eruð þér, seiii livergi ejiið nema við \ötu, og látið uxana og
asnaua gangu sjúlfula.
TKXTA-SK VUI NOAlí.
1. v. ‘•Kohungur” Jesús, Jlessias. Konungseinbatti er eitt uf ).remur euiiuett-
um Krists. “Höfðingjar” Umboðsmenn Krists. llann inun stjórna með réttlæti
og )>eir meÖ réttvísi.—2. v. I.ýsir vernd Messíasar og liandleiðsiu hans. Sunnan-
viudurinn steikir og brennir bvgðir (iyðingalands. Feröauiemi öi magnast í liitau-
iiui. Kriatur er öllum skjól og sknggi.—8. v. Dómarar loka oft augum og eyrtim
fyrir uinkvOrtiiiium matiua. Kristnr sér og heyrir alt.— 4. v. Dóiuarar eru oft
“hviklyndir,” dæma með tljótfærui. Nú er spáð um “athygli” Kiira og varkárni.
“Tunga þeirra, seui staina'' liugleysi (.eirra, som siöferðist.rek sk irta. I>eir miiiiu
fá djörfung til uð t-ala suunlbikanu.— ö. v. “Ileimskur inaöur." l>að mun ekki leng-
ur viðgangas), að lieimskau sé í hávegum liöfð ug svíðinguniun liælt í ábataskini.
14. v. I versunum 9-11 er fyrirdæint sælliti og gjiiliíi kvvunii, tem hugsa um skraut
og skemtanir en ekkert annað. í 18. og 14. v. er Kst ^vi, hversu .lerúsalem skuli
verða að auön, hallirnar stauda tómar, borgin yCrgelin, vígin verða ónýt og liérað-
ið alt lagt í rústir.—15. r. l>ar til gnös andi skal aitur endurnýja alla liluti. Heil-
ögum anda var úthelt á hvítasunnu; fyrir starf hans í heimiuuni liefur koiniö nýtt
fjör og dauðu beinin fengið nýtt lii' í andlegrl merkingu. Gyðingalnnd iiefur lengi
verið íibygö að inestu. Það á samt aftur uð fá sinn forna frjöfgunarkraftog verða
aftur ).akið skógum ogávöxtum.—16. v. Guðsótti og réttlæti sltal ).á einnig ríkja í
landinu. 17. v. .-ívöxtur ).ess rétthetis verður sá, að allir lifa saman i friði og spekt,
1J. - 21. v. Lýsing á farsæld lífsins, ).egar þett-a keuiur frunt,