Kennarinn - 01.08.1901, Blaðsíða 6

150—
Börnin koma saman til aö biðja guð, læra um liann og þakka honum.
Trúartilfinning þeirra styrkist með degi hverjum. I>au eru J>ar l félagi
við aðra að biðja guð. En um leið er J?etta hinn sannasti grundvölluralls
félagslifs, og samvinnu á heimilinu.
Sem afleiðing af sannfæringunni fyrir grundvallar-atriðum kristindóms-
íns er hutrmyndin um bræðralag mannanna, sem eru skapaðir af sama guði
og frelsaðir fyrir hina sömu náð. Hugmyndin um að allir menn séu bræður
hh/tur að grundvallast á kristindóminum.
í breytninni við aðra menn hlytur J>etta að vera leiðarstjarnan, og koma
áþreifanlega fram ef verk sunnudagsskólans hefur verið gott. Hórmætti
segja óendanlega tnikið meira, en til að lúka við Jjetta umtalsefni virðist
rnér nægja að afleiðingin af Jjeirri samvinnu, sem hefur verið umtalsefni
mitt, á heimilin, mannlífið og um fram alt, á börnin sjálf, eru framsett á
stuttan on ákveðinn hátt í einu bréfi Páls postula, jjar sem hann segir:
‘á'ivöxtur apdans er kærleikur, gleði, friður, langlundargeií, góðmenska,
góðvild, trúmenska, hógværð og bindindi.” Látum Jjessi orð vera ein-
kunnar-orð sunnudagsskóla-starfs vors.
ALVAREEGT MÁL.
Fraviliald.
iJegar Gencral Council lútersku kirkjunnar hér í landi réðst í að láta
semja þessa n\fju reglugerð fyrir sunnudagsskólana, sem um hefur verið
talað, J^á var Jjví samfara ny breyting. Það var hætt við “International”
lexíu-valið, en tilbúið nytt lexíukerfi, sem nær yíir sjö ára tímabil, hver
flokkur um sig. Þrjár voru aðal-ástæðurnar fyrir [jessu nymæli: (1). “In-
tornational” lexíurnar voru valdar með hliðsjón af ]>ví, að [jær skyldu
kendar vera jafnt í skólum allra kirkjudeilda, iiversu ólíkar sem skoðanir
kirkjudeildanna kynnu að vera á ymsum atriðum guðs. orðs. Vitaskuld
voru allar lexíurnar úr bibiíunni, tiJ skiftis úr gamla- og nyja-testament-
inu. Og Jjar sem öll kristin kirkja viðurkennir biblíuna, pá ætti rná ske
ekki að varða rniklu, hverjar lexíurnar úr biblíunni væru, ef Jjær ann.'irs
A'æru við skólana hæfi. En brátt fóru m'enn Jjó að'taka eftir f»ví, að í
lexíu-vali Jjessu var sneytt eins mikið og unt var hjá Jjví, að taka inn í
lexíurnar bá kafia eða Jrser kenningar heilagrar ritningar, sem skiftar
skoðanir eru á hjá kirkjudeildunum, og gengu þannig úr sum hel/.tu trúar-
atriði kristindómsins. Þetta álitu margir óbrúklegt, og var þetta ein
ástæða þess, að Gcn. Councii hætti við “internatioual” lexíurnar.