Verði ljós - 01.04.1900, Síða 16

64
sinn, merkisprostinn P e t e r H a r e m, til að byrja á starfinu i Kristjaniu, on
við fráfall lians 1878 tók Waago sjálfur, sem þá var fyrir nokkru orbinn liá-
skólakennari og þjóðkunnur vísindamaður, við starfinu og vann að þvi í öllum
frístundum sinum upp frá því. Hann var sjálfur lijartanlega gagntekinn af
kærleika Jesú Krists og bænarinnar maður flostum öðrum fremur, en livort-
tveggja þetta felur í sér ráðningu þeirrar gátu, hvernig hann fékk afrekað
oins miklu og hann fékk, og starfað seint og snemma án þess að þreytast.
Honum svipaði i mörgu til hins fræga tkozka ágætismanns H. Drummond í
Glasgow. — Hann var kominn nokkuð á sjötugs aldur, er liann dó (13. jan.).
Hin norska kirkja er í mikilli þakkarskuld við þennan háskólamentaða
leikmann. „Fáum mönnum — segir í Luthersk Kirketidende — hefir auðnast
að vinna hinni norsku kirkju meira gagn en þessum hempulslusa boðbera fagn-
aðarerindisins “.
f Biskupartiiv II. Stcin og V. Scliousboc.
Danska þjóðkirkjan hefir á þessum vetri mist tvo af biskupum sinum, J)á
Stein Fjóns-biskup og Schousboe Alaborgar-biskup, báða mestu ágætismonn.
H. Stoin tók biskupsvigslu sama daga og Hallgrimur biskup fyrir tæpum 11
árum. Hann byrjaði prestskap sinn sem prestur við hina miklu lijúkrunar-
stofnun „Diakonissestiftelsen“ i Khöfn og á sú stofnun dugnaði hans ekki
litið að þakka. Siðar varð liann jn-estur við Matteuskirkjuna i Khöfn og Jiótti
með ágætustu kennimönnum borgarinnar, en jafnframt þvi var hann formaður
innra trúboðsins i Khöfn (sem aðallega hefir fengist við liknarstarfsemi og
unnið liöfuðstaðnum ómetanlegt gagn). Eftir lát Engelstofts varð hann biskup
á Fjóni og reyndist hinn ágætasti yflrhirðir meðan kraftar hans entust, en
fremur litlum vinsældum átti liann J>ar að fagna meðal innratrúboðs-presta (er
fylgja stefnu Vilhelms Bech), or Jiað var ljóst orðið, að liann vildi ekki gerast
flokksmaður þeirra. Degar Sjálands-biskupsstóllinn losnaði siðast, óskuðu marg-
ir, að Stein yrði Sjálandsbiskup, en hann vildi Jiað mcð ongu móti, enda var
þá farið að bera á vanhoilsu þoirri, sem nú hefir lagt hann i gröfina. —
V. Schourboe var einnig fyrir margra hluta sakir merkur maður. Hann
var um mörg ár prestur við Garnisonskirkjuna i Khöfn og jafnframt i stjórn
innra trúboðsins J)ar i borginni, og Jjótti Jrá atkvæðamaður i livivetna. Eftir
að hann varð biskup hefir Jió fremur lítið á honum borið. Eftir Schousboe eru
á pronti prédikanir yfir alla liolgidaga kirkjuársins, og hafa J)ær J)ótt ágætt rit.
Ilíiraldui' Níelssou, cand. theol.,
er nú aftur heim kominn úr utanför sinni. Hofir hann lengst af dvalið i há-
skólabæjunum Halle á Pýzkalandi og Cambridge á Englandi.
— PEIK, sem enn eiga ógreiddar skuldir fyrir blaðið frá fyrri árum, oru
vinsamloga boðnir að greiða Jiær við fyrstu hentugleika.
Útgefendur:
Jón Helgason, prestaskólakennari, og Haraldur Níelsson, kand. í guðfræði.
s
lleykjavik. — Félagsprentsmiðjan.