Nýjar kvöldvökur - 01.01.1938, Blaðsíða 20

14
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
Landmannaleið öll bæja á milli. Veður
var hið bezta þetta kveld, en grunsamleg-
ar skýjahrannir í lofti. Lengi verður mér
minnisstæð útsýnin af hálsinum við
Frostastaðavatn þetta kveld, hin litskrúð-
ugu fjöll er spegluðu sig í sléttum vatns-
í'letinum, sem hvergi sá gára á. Við kom-
um í Kýlinga eftir 2% klt. ferð og reist-
um þar tjald, við kofann, sem nú er
naumast fokheldur. Var það í annað sinn
er við tjölduðum í ferðinni.
Næsta morgun, miðvikudaginn 28. júlí,
risum við árla úr pokum. Veðrið, sem
hingað til hafði við okkur leikið, hafði nú
haft hamaskifti. Stormur blés af suðaustri
og fylgdu honum úrhellishryðjur, en sam-
felld rigning var enn eigi. Þótt ferðaveð-
ur væri þannig ekki álitlegt var einskis
annars úrkosti en halda til byggða, því
að svo hafði verið ráð fyrir gert, að við
myndum koma þenna dag suður, og öll
seinkun mundi hafa vakið óþarfan ugg
um ferðir okkar. Þótt mér liði nú betur í
fæti en daginn áður, hvatti hann mig
mjög til að ná sem hraðast til byggða, ef
um einhverja hættu gæti verið að ræða.
Klukkan 9 lögðum við af stað, alskinn-
aðir í fyrsta sinn í ferðinni. Það var hroll-
ur bæði í okkur og hestunum, og fórum
við því allhratt þótt á móti veðri væri að
sækja. í Jökuldölum áðum við snöggvast,
en annars var ekki staðar numið nema
nauðsyn krefði. Á Herðubreiðarhálsi, en
þar liggur Fjallabaksvegur hæst, var sót-
þoka. En þegar lengra dró niður eftir,
herti á óveðrinu. Þótti mér líkast sem
veðurguðir þar á Skaftártunguafrétti
væru mér í meira lagi reiðir, er þetta
í þriðja sinn, sem eg fer þar um og alltaf
í illviðri. Eftir því sem á leið jókst úrfell-
ið, allar sprænur voru komnar í foráttu,
og síðasta klukkutímann f var sunnlenzkt
slagviðri af verstu tegund. Urðum við
því harla fegnir, er við náðum niður að
Búlandi, efsta bæ í Skaftártungu, eftir
6% klt. ferð. Hafði það einnig hvatt okk-
ur að bíða ekki næsta dags, að við vissum.
frá fyrri ferðum, að vísar voru ágætar
viðtökur og gisting hjá Gísla bónda Sig-
urðssyni á Búlandi. Það brást heldur ekki
í þetta sinn, og brátt voru erfiðleikar
dagsins og illviðri gleymt yfir rjúkandi
kaffibollunum í sjóðheitri stofunni á Bú-
landi, sem vermd er rafhita, eins og önn-
ur hús þar á bæ. Aldrei finnur maður
betur hina alúðlegu íslenzku gestrisni, en.
að lokinni langferð sem þessari.
Þá var ferð okkar lokið og það áform
framkvæmt að fara yfir landið þvert
byggða á milli. Hafði öll ferðin gengið
ákjósanlega, þótt breyta þyrftum við síð-
asta áfanga ferðarinnar.
NIÐURLAG.
Þá er ferðaþætti þessum lokið. Það er
raunar með hálfum huga, að eg læt hann
frá mér íara, því að satt að segja þykir
mér það kenna yfirlætis, að fara að
skrifa ferðasögu með málalengingum
og orðskrúði, þótt menn bregði sér
til fjalla. Enda virðast sumar ferðalýsing-
ar, sem skrifaðar hafa verið á síðustu ár-
um vera samdar í því einu skyni að aug-
lýsa frækni höfundanna og yfirburði yfir
aðra dauðlega menn. Þótt eg eigi þannig
á hættu, að lenda í sama númeri og nú
hefir verið lýst, læt eg samt þátt þenna á
brott, ef verða mætti að hann gæti haft
nokkurt hagnýtt gildi. Þannig að ferða-
lýsing þessi gæti hvatt einhvern til að
leggja land undir fót á sama hátt, og
mætti þá leiðarlýsingin verða að nokkr-
um notum. Er það skemmst að segja um
þessa leið að hún er bæði auðfarin og fög-
ur. Má það tilvalið heita fyrir Akureyr-
inga, sem nokkurt sumarleyfi hafa að
bregða sér suður til Fiskivatna og alla
leið suður á Fjallabaksveg.
Enda þótt leið þessi sé auðfarin, skortir