Nýjar kvöldvökur - 01.10.1940, Síða 6

148
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
eins og kastljós, sem varpað er á einstak-
lingana, þannig, að ekkert fær dulizt, hver
afkimi sálarlífsins, hver hugrenning, hver
viljahræring, stendur lesandanum í dags-
birtu í sögulok. Og persónur sögunnar
verða hugstæðar, þótt atburðir sögunnar
hverfi í gleymsku.... Með sögunni Á
bökkum Bolafljóts hefir Guðmundur
Daníelsson ekki aðeins skrifað skemmti-
lega og veigamikla skáldsögu, heldur einn-
ig sögu, sem hefir mikið listagildi og lífs-
gildi, ef ég sé rétt. Þjóðin mun nú skipa
honum á bekk með beztu skáldsagnahöf-
undum sínum og bíða með óþreyju næstu
skáldsögu hans.
Kristinn Stefánsson“.
Tíminn, 24. sept. 1940.
Sigurður Róbertsson:
Kenn imaður.
. — SAGA —
(Framh.)
8.
Kjördagurinn rann upp. Dagurinn, sem
átti að skera úr því, hvor þeirra yrði hlut-
skarpari, séra Bjarni eða séra Jónas. Hver
sókn hafði sinn kjörstað, og þangað
flykktust Breiðdælingar til þess að leggja
atkvæði sín í metaskálarnar. Það var
rigning fram eftir deginum, svo að rnargt
eldra fólk treysti sér varla og sat sumt
heima fyrir þá sök. Eldra fólkið fylgdi
séra Bjarna, svo að veðrið dró heldur úr
líkunum fyrir því, að hann næði kosningu.
Það var eftirvænting í fólkinu. Síðustu
daga hafði verið rekinn miskunnarlaus
áróður af hálfu beggja aðila. Fylgjendur
séra Jónasar höfðu unnið á, þrátt fyrir
það, að séra Bjarni hafði dag hvern riðið
um sveitina og talað máli sínu, og með-
hjálparinn vanrækt búskapinn til þess að
tryggja vini sínum brauðið. Sjálfur hafði
séra Jónas ekki skipt sér af neinu. Hann
lét fylgismenn sína um að ganga fram
fyrir skjöldu. Hann var ekki fyrir það
gefinn að tala sjálfur fyrir máli sínu.
Séra Bjarna þótti það slæmt, að geta
ekki verið samtímis á öllum kjörstöðun-
um, því að hann vissi, að einungis ná-
lægð hans gat aflað honum nokkurra at-
kvæða. Hann varð að treysta á trúnaðar-
menn sína, þar sem hann gat ekki sjálfur
verði til staðar. Á Breiðavaði leit hann
eftir því, að allt færi löglega fram og að
hans hlutur væri ekki fyrir borð borinn.
Þess á milli gekk hann manna á milli,
tók þá á eintal, gaf þeim í nefið og reyndi
að leiða þeim fyrir sjónir, að öll velferð
Breiðdælinga væri undir því komin, að
séra Jónas næði ekki kosningu. Þeir, sem
ístöðulitlir voru, stóðust ekki röksemdir
hans og hétu honum atkvæði sínu, þó að
þeir hefðu hálft í hvoru verið búnir að
ákveða að kjósa séra Jónas. Með þessari
aðferð græddi séra Bjarni ekki svo fá at-
kvæði á síðustu stundu.
Viðskilnaður þeirra Guttorms var orð-
inn kunnur um alla sveitina. Fylgismenn
séra Bjarna láðu honum ekki, þó að hann
hefði kreist á kýlinu. Fyrir aðgerðir með-
hjálparans hafði þessi atburður tekið eigí