Eimreiðin


Eimreiðin - 01.03.1922, Blaðsíða 45

Eimreiðin - 01.03.1922, Blaðsíða 45
EIMREIÐIN EÐLI OG ORSAKIR DRAUMA 109 slitrótt, og maðurinn þá eins og milli svefns og vöku. Eink- um ber þetta við, þegar menn dreymir ljóta drauma. Þá alt 1 einu veit maður, að þetta er bara draumur, og gleðst af Því. En í sömu andránni er maður óviss í þessu, og óttinn heldur áfram að vera í meðvitundinni. — Komið getur það líka fyrir, að menn dreymi það, að þá hafi dreymt draum, sem þeir eru að hugsa um og reyna að ráða. Það má heita undantekningarlítið, að það, sem maðurinn hatar í vöku, telur ljótt eða ilt, þykir eins í draumi. Fegurð- arvitið og fegurðarþráin nýtur sín einnig að jafnaði eins í draumi og vöku. Það mun líka sjaldan koma fyrir, að menn Sleymi sjálfspersónu í draumi, tapi hugmyndinni um sjálfsveru sma. Aldrei finst manni í draumi maður vera annað en ffiaður er, nema í hitasótt, eða ef sálarlífið að öðru leyti er iruflað eða sjúkt. Þá geta menn gleymt sjálfsverund sinni, líkt og á sér stað í dáleiðslu. — Það er einnig mjög merki- le9t, að allar tilfinningar manna í draumi eru miklu næmari °9 sterkari en í vöku. Sorgin og gleðin er þá einnig dýpri °9 áhrifameiri. Þessu er oftast eins farið á dáleiddum mönn- Urn. á vissu dáleiðslustigi. Draumhraðinn er venjulega ótrúlega mikill. Á 1—2 sek. Setur mann dreymt langa og margbrotna drauma. Á einu au2abragði geta menn þannig lifað upp langan kafla æfi Slnnar, jafnvel frá barnæsku til fullorðinsára. Á svipstundu fer ^ngur manna í draumi landshornanna á milli, um þekta og °t>ekta staði, eða jafnvel úr einu landi í annað. Hinum sof- Jndl manni finst hann fara um þessa fjaílægu staði. Þeim reSður fyrir sem leiftri í huga hans, eða undirvitund. Dít getur sami draumurinn farið fram á tveimur eða fleiri siÖðum í senn. Einnig geta í draumi tvinnast saman tveir eða fleiri staðir og mörg atvik úr lífi manns. Vfir þessu Undrast maður ekki í svefninum, og ekki heldur því, þótt e*tthvað ónáttúrlegt beri fyrir. Sofandi mann vantar alla dóm- 9reind og skynsamlega yfirvegun. Hann undrast ekkert yfir Pessu ódæma draumarugli, þar sem skyldu og óskyldu er ru9að saman og úr því skapaðar margskonar kynjamyndir °9 vitleysa.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.