Eimreiðin - 01.04.1946, Qupperneq 79

eimreiðin
HREINDÝRAVEIÐAR SUMARIÐ 1945
143
Eins og að framan greinir, er hér á Austurlandi kominn álit-
E-gur stofn lireindýra, og virðist svo, 6em öræfin kringum Snæfell
Se bezti og öruggasti staðurinn fyrir uppeldi þeirra og viðhald,
°g ber því að vernda þau vel á þessum slóðum.
Sennilega geta þessi öræfi framfleytt 1500—2000 lireindýrum,
aU þess að þau spilli um of afréttarlandinu, og ef f jölgunin lieldur
eil)8 ört áfram og nú að undanförnu, þá ætti sú tala að nást á
öaestii 5—6 árum. Ég tel það sjálfsagt, að samskonar eftirlit og
urnsjá nieð dýrunum, sem verið liefur, lialdist áfram, og ætti það
að tryggja nokkuð, að stofninn bíði ekki mikið tjón, þó liarður
yctur komi. Slíkt eftirlit lilýlur þó að verða erfiðara en jafnframt
Hauðsynlegra, eftir því sem dýrunum fjölgar.
Með tímanum ættu lireindýrin að geta orðið tekjustofn fyrir
landsmenn, og þessar miklu óbyggðir um miðbik landsins verða
vart notaðar betur á annan liátt en til að framfleyta þar lirein-
^ýrahjörðum.
Svæðið milli Jökulsár á Fjöllum og Skjálfandafljóts virðist
vera álíka góð hreindýraafrétt.
ÖU Mývatnsöræfi og óbyggðirnar suður að Ódáðalirauni ættu
ai'1 geta framfleytt fleiri þúsundum af hreindýrum. Virðist því
reU, þegar dýrunum fjölgar meira, að setja nokkurn stofn vestur
^yrir Jökulsá á Fjöllum, því ekki lítur út fyrir að þau fari þangað
a^ sjálfsdáðum.
í*að, sem mestu varðar fyrir dýrin, er, að þau verði fyrir sem
tainnslri styggð. Á því svæði sem þau eru nú, eru þau algjörlega
eniangruð frá allri manna-umferð, nema gangnamanna á haustin.
^‘u á heiðum, þar sem mikil umferð er, mundu þau ekki una,
heldur leita til afskekktra staða og lialda sig þar.
Meðan enginn bílvegur er um Snæfellsöræfi og árnar eru
^ýrunum jafn góð vörn og þær eru nú, er þeim vel borgið, og
sania má segja um landsvæðið vestan Jökulsár á Fjöllum. Þar
^tti að vera griðastaöur fyrir þau. En eins og ég iief tekið fram,
Eversu umsjón með dýrunum er nauðsynleg, þá ætti ríkið að
gera umsjónarmanni nokkuð auðveldara og liættuminna eftir-
Etið en nú er, sérstaklega með því að setja kláf á Kringilsá. Ég
^lef áður lýst því vonda og liættulega vatnsfalli. Yfir það þarf
eÖirlitsmaður að fara 3—4 ferðir á ári.
■^yrr á árum notaði bóndi úr Fljótsdal Kringilsárrana fyrir