Ægir - 01.10.1912, Blaðsíða 13

ÆGIR
121
þess að fiskurinn verði seni harðastur og
þoli sem best hitann. Útflutningur á fiski
lijeðan hefur enn sem komið er mest geng-
ið innan Evrópu, og þó getur maður ekki
sagt að allir mögulegleikar í þá átt sjeu
hjer vel notaðir. Labradorfiskur sem mik-
ið er notaður af mörgum verslunarhúsum
við Miðjarðarhafið er lítið þektur hjer. Og
utan Evrópu er fiskur lijeðan alt of lítið
þektur, liinn geysi mikli markaður sem
Newfundnalandsfiskurinn hefur í Suður-
og Mið-Ameríku, ætti að geta orðið okkur
að meiri notum. Einkum ætti ár, eins og
liið yfirstandandi að geta kvatt til slíkrar
nýbreytni, þar sem fiskmergðin var mikil og
langt framyfir venjulega, hefur getað meir en
fullnægt eldri viðskiftakröfum á þeim stöð-
um sem verslunin hefur að undanförnu
verið rekin á, en auðvitað verður fiskur-
inn, hvert sem hann er flultur, að gela
fullnægt þeim kröfum sem kaupendur gera,
hæði hjer í álfu og annarstaðar, og þess
vegna er það áríðandi að kynnast því.jafn-
framt sem nýir staðir eru fundnir.
Panainaskurðurinn og fiskverslunin.
Jeg vil í sambandi við þetta minnast á
mögulegleikana fyrir verslunarviðskiftum
sem Panamaskurðurinn mun koma til leið-
ar að myndist í fiskversluninni. Strax
og liann opnast, er nauðsynlegt að vera
tilbúinn með fisksendingar til hinna Kat-
ólsku ríkja sem byggja með ströndum
Kyrraliafsins.
Hin norska fiskverslun hefur aldrei fyrri
liaft svo gott tækifæri til þess að mynda
n^'ja verslunarstaði. Suður-ríkin liafa versl-
unarumsetningu um 500 miljónir sterlings-
pund sem á síðustu 15 árurn liefur aukisl
urn helming. Slikt dæmi fyrirfinst hvergi
utan Bandaríkjanna. Panamaskurðurinn
mun því reynast ómetanlegur verslunar-
bætir fyrir Evrópu, því að hin 12 fylki í
Suður-Ameríku við strendur Kyrrahafsins,
rnunu liafa meiri verslunarviðskifti við Ev-
rópu en Norður-Ameríku. Frá Suðurhluta
Mexikó til Magelhanssunds er strandlengj-
ann 8000 mílur, sem hingað til hefur ver-
ið mjög lítið notuð í verslunartilliti sem
einkurn stafar af hinni ógurlega löngu leið.
Með Panamaskurðinum kemst þessi
strandlengja í beint samband við Evrópu,
og vafalaust mun á skömmum tíma versl-
un og iðnaður breytast á þessu svæði stór-
kostlega og aukast og margfaldast á skömm-
um tíma. Frá ströndinni eru nú bj'gðar
járnbrautir á fleiri stöðum upp í landið
og skipaferðir á íljótunum aukast að sama
skapi svo að flutningskoslnaðurinn lækkar
því að sama skapi. Saltfiskur sem áður var
fluttur á hestum upp í sveitirnar verða nú
fluttar með nýtísku tækjum. Járnbrautin
yfir Andesfjöllin frá Argentínu til Chili hef-
ur nú þegar mjög mikla flulninga og hinir
ensku hlutliafar vonast eftir að fá marg-
faldan ágóða af þeim samgöngufyrirtækj-
um sem þeir eru viðriðnir þar vestra, eftir
því sem tímar líða.
Hvað viðvíkur fiskinum, þá er nauðsjm-
legt fyrir okkur að vera tilbúna, og senda
hann af stað sem fyrsl, svo livorki Kanada-
eða Nýfundnalandsfiskur nái þar bjargfastri
fótfestu hjá innbyggjurum.
Og að öllu öðru leyti er nauðsynlegt að
vera á vaðbergi og taka mögulegleikann
þegar þeir gefast og lála ekkerl tækifæri
ónotað, . sem hugsanlegt er að geti miðað
til framþróunar og hagnaður fyrir fiski-
menn og kaupmenn á öllu því sviði, sem
alvinna og hagsmunir þeirra ná, því þá
ej'kst Ijeð og það er all þeirra hluta sem
gera skal.