Ægir - 01.02.1915, Blaðsíða 14

30
ÆGIR
Að við lánveitingar, úr Fiskiveiðasjóði
íslands, sje jafnan tekið tillit til stærðar
báta þeirra, er lán er veilt til, og að því
að eins sje veitt lán til minni báta en 15
smálesta, að þeir sje gerðir út í þeim
veiðistöðvum, þar sem ekki er hægt að
koma stærri bátum við, vegna hafnleysis.
Jeg geri nú ráð fyrir, að mörgum þyki
tillögur mínar ærið kostnaðarsamar og
skal því eigi neitað, að væri þeim öllum
sint í einu, yrði það allmikil upphæð.
En þegar litið er til þess, hve lítið hefir
verið gert til þessa, til að efla og styðja
sjávarútveg vorn og hve margs hann
þarfnast, þá er það að eins fátækt vor,
sem afsakað getur, að þetta sje ekki alt
gert á næsta fjárhagstímabili.
Frá minu sjónarmiði eru þær fram-
kvæmdir, er jeg hefi stungið upp á,
hreinn og beinn gróðavegur fyrir þjóð-
fjelagið og það enda þótt taka yrði lán
til þeirra.
Fiskimatsnefndarálit.
Á siðasta ársfnndi Fiskifjelags íslands
voruin vjer undirritaðir kosnir i nefnd
til að athuga íiskimatslögin og ihuga á
hvern hátt ráðlegt væri að breyta þeim.
Nefndin hefir átt með sjer nokkra
fundi og rætt um málið og leitað sjer
þeirra upplýsinga, sem kostur er á.
Ástæðan til þess, að þessu máli var
hreift á fundi Fiskiljelagsins var sú, að
nokkrir menn hjer i Reykjavík hafa unnið
að þvi, að fá lögum um fiskimat breytt
á þann hátt, að þeim væri heimilt, að
senda smærri sendingar af fiski beina leið
til Spánar og Italiu, án þess að honum
fylgdi vottorð um gæði hans frá hinum'
lögskipuðu matsmönnum, en á hinn bóg-
inn skyldu lögin standa óhögguð hvað
við kemur heilum förmum.
Hafa þeir bent á, sem ástæðu fyrir
þessu, að eins og nú viðgengst sje tals-
vert af fiski sent til annara landa, sem
eigi er metið, en kaupmenn í þeim lönd-
um blandi þvi saman við annan fisk,
þegar þangað kemur og sendi það svo
til Spánar eða Ítalíu undir nafninu ís-
landsfiskur.
Telja þeir þetta eigi rjetta verslunar-
aðferð og fremur til að spilla fyiir fiski-
markaðinum.
Nokkru eftir að nefndin tók að íhuga
málið barst stjórnarráði Islands brjef frá
öllum slærstu flskikaupmönnum i Barce-
lona, Tarragona og Genua og eru þau
dagsett 21. mars og 25. apríl síðaslliðið
ár. Mæla þeir alvarlega á móli þvi, að
lögum um fiskimat verði breytt eða
nokkur tilslökun á þeim gerð hvað við-
kemur þessum stöðum. Færa þeir sem
ástæðu fyrir máli sinu liina miklu trygg-
ingu, sem felst i því fyrir þá, að mats-
votlorð fylgi fiskinum og hversu það geri
öll kaup á fiskinum áhættuminni. Þá
benda þeir einnig á hvað sala á islensk-
um fiski hefir aukist stórkostlega síðan
matslögin gengu í gildi.
Mat á íslenskum saltfiski hefir nú slaðið
um 10 ára tíma og er óhætt að fullyrða,
að það befir haft mjög mikinn hagnað í
för með sjer fyrir fiskimenn, kaupmenn
og alt landið i heild sinni, bæði hvað
snertir vöndun og verðhækkun vörunnar.
Skal hjer til samanburðar sett verð á
þurkuðum saltfiski eins og hann hefir
gengið hjer i Reykjavík undanfarin 22
ár eða frá 1892; er það tekið eflir versl-
unarbókum einnar stærstu fiskverslunar
hjer í bænum.