Ægir - 01.12.1915, Blaðsíða 6

168
ÆGIR
þaðan til fiskjar. Hefur Snæbjörn versl-
unarstjóri Arnljótsson, reynt vjelabátaút-
gérð þar, en mishepnast með öllu, og
virtist hann hafa mist trúna á, að hún
gæti þrifist þar.
Frá Þórshöfn var svo haldið til Bakka-
fjarðar.
Á Bakkafirði er ágæt höfn og gengur
þaðan fjöldi róðrarháta. Misjafnt litu
menn þar yfir árangurinn í ár. Þó
munu engir útgerðarmenn hafa skaðast
í ár, sökum þess hve verðið var hátt.
Hefði fiskur verið í meðalverði hefðu
þeir, án efa beðið tjón af útgerðinni.
Yst |á Langanesi eru Skálar allmikil
veiðistöð. Þaðan rekur Þorsteinn Jóns-
son, hinn alkunni dugnaðarmaður frá
Seyðisfirði, mikinn róðrabátaútveg. Gerðu
menn á Bakkafirði mjög mikið úr afla
hans þar, en sjálfur Ijet hann lítið yfir,
er jeg átti tal við hann á Seyðisfirði.
Sannleikurinn mun sá, að útgerðin hafi
borið sig allvel, en ekki veitt neinn stór-
gróða, enda er hún rekin með allmikl-
um kostnaði, alt fólkið upp á kaup
o. s. frv.
Allmargir Færeyingar stunda fiskiveið-
ar á þessu svæði að sumrinu. Þeir hafa
eingöngu róðrarbáta og hefur þeim oft
fjenast vel. Þeir þykja lægnir fiskimenn
og eru þeir lleiri eða færri í flestum
veiðistöðum austanlands.
Til Bakkafjarðar komum vjer fyrri
hluta nætur og lágum þar mestalla nótt-
ina. Var þar skipað út allmiklu af fiski
og þar tók Goðafoss um 50 farþega. Var
það alt kaupafólk, er flest hal'ði verið í
atvinnu hjá Halldóri kaupmanni á Bakka-
firði. Sjálfur hefir Halldór milunn báta-
útveg og er þessutan hjer um bil eini
fiskkaupandinn á Langanesi sunnanverðu.
Frá Bakkafirði hjeldum vér til Vopna-
fjarðar og komum þar í dögun.
Á Vopnafirði má heita, að öll fiskiút-
gerð sje lögst niður og enginn vjelabátur
gengur þaðan til fiskjar. Þar mun því
lítil sjávarvöruverslun, en því meiri með
landvöru, þvi stórar og fjárauðugar sveitir
liggja þar að.
Á Vopnafírði lágum vjer þvi nær heil-
an dag og tókum eitlhvað um 500 tunn-
ur af kjöti.
Undir kvöldið lögðum vjer fráVopna-
firði og komum til Seyðisfjarðar nóttina
milli 5. og 6. nóv.
Á Seyðisfirði dvaldi jeg í heila viku
og beið eftir Gullfossi.
Fyrri hluti vikunnar var rokstormur
og rigning af útsuðri, en seinni hluta
vikunnar gekk vindurinn til landnorðurs
með allmikilli fannkomu og þó nokkru
frosti.
Meðan jeg dvaldi á Seyðisfirði fór jeg
einn daginn út að Hánefstöðum til fund-
ar við Vilhjálm útvegsbónda Árnason,
sem er formaður fiskifjelagsdeildarinnar
á Seyðisfirði. í för með mjer jvar Her-
mann Þorsteinsson á Seyðisfirði, sem og
er í stjórn deildarinnar.
Daginn eftir kom Vilhjálmur inn á
Seyðisfjörð og átti jeg þá af nýju tal við
þessa tvo menn. Höfðn þeir hug á að
koma á deildarfundi meðan jeg dveldi á
Seyðisfirði, en úr því varð þó ekkert, að
likindum vegna þess, að flestir útgerðar-
menn voru að koma frá sjer kaupafólki
sínu, sem átti að fara suður með Gull-
fossi og, ef til vill vegna þess hve illa
viðraði þessa daga.
Loks kom svo Gullfoss til Seyðisfjarð-
ar. Hafði hann lokið sjer af á syðri
fjörðunum áður en hann kom til Seyð-
isfjarðar og átti því að eins að koma
við í Vestmannaeyjuin áður hann kæmi
til Reykjavíkur.
Með Gullfoss tók sjer far mesti fjöldi
kaupafólks af Austfjörðum. Flest átti
þetta fólk heima i Vestmannaeyjum og