Ægir - 01.01.1916, Blaðsíða 11

ÆGIR
5
Dýraverndunarfjelag er hjer öflugt og
veitir ekkert af að fara að stofna manna-
verndunarfjelag, vilji ábyrgðarfjelög eða
helst landstjórnin ekki taka af skarið og
hafa fastan eftirlitsmann, sem sæi um
að reglugerð fyrir báta væri hlýtt, sje
hún til eða komi hún, og reyni að koma
i veg fyrir glannaskap og kæruleysi
þeirra, sem þykir alt gott og álíta alt
fært og reyna að breyta þeim hugsunar-
hætti manna, að mannslifið sje einskis
virði. Maður sem að jafnaði vinnur sjer
inn 800 kr. á ári, frá þvi hann er tví-
tugur til fimtugs, hefir á þeim tima (30
árum) unnið sjer inn 24,000 krónur.
Fje þetta er þann tima í umferð og
kemur því mörgum að notum, og hjer
með ekki reiknaðar rentur og árstekjur
litlar. Mjer hefir verið sagt, að Englend-
ingar reikni mannslífið 70—80 þús. kr.
virði, enda er ransókn þeirra á slysum
öðruvísi og nákvæmari en hjer, og þar
er sannana leitað hver var valdur að
slysinu eða hver orsökin var og alt gert
til þess, að það komi ekki fyrir aftur,
og yíirleitt þar, sem annarstaðar meðal
siðaðra þjóða, er alt gert til að koma í
veg fyrir slys og slíkt hið sama ætti að
vera hjer. Sje það ekki enn, verður það
að koma, því vjer verðum að telja oss
til siðaðra þjóða jafnt í því sem öðru.
21. janúar 1916.
Sveinbjörn Egilsson.
Kringum land,
(Frh.)
Kúfiskplógurinn vestfirski mun nú vera
orðinn 20—25 ára gamall, en þó hefl jeg
átt tal við útgerðarmenn, víðsvegar á
landinu, sem eigi hafa heyrt hans getið.
Verði nú reyndin sú, sem jeg vona, að
allstaðar á landinu megi ná kúfiski til
beitu, þá verður tjón það, sem af því
hefur leitt, að menn ekki hafa þekt þetta
áhald og notað það, eigi tölum talið.
Inni á Qörðum og flóum tekur engin
beita kúfiski fram, nema ef vera skyldi
smokkfiskur (kolkrabbi).
Nú er það oft, að bæði síld og smokk-
fiskur bregst sama árið. Hafa þá menn
víðsvegar á landinu notað krækling til
beitu. Kræklingurinn er að visu góð
beita, líklega eins góð beita og kúfiskur,
en hann er ekki því nær allstaðar til og
oftast erfitt að ná í hann, auk þess sem
miklum mun seinlegra er að beita með
honum en kúfiski.
Það mun mega fullyrða, að alt að
helmingi þess fiskjar, sem veiðst hefur
á róðrabáta og vjelabáta á Vesturlandi
síðustu 20 árin hafi veiðst á kúfisksbeitu.
í Arnarfirði nota fiskimenn á róðrar-
bátum því nær aldrei aðra beitu en kú-
fisk, nema þegar það vill til að smokk-
fiskur kemur.
í haust varð jeg var við það, að á-
hugi manna fyrir beitumálinu, yíirleitt
og kúfisktekjunni sjerstaklega var vakn-
aður, kringum Eyjafjörðinn. Mun haust-
afli Hríseyinga hafa stutt mjög að því að
glæða þann áhuga.
Býst jeg við, að eigi líði langur timi
þar til ýmsir dugnaðarmenn, svo sem
Páll Bergsson i ólafsfirði o. fl. hafa út-
vegað sjer plóg og náð sjer með honum
i kúfisk til beitu, enda ætti það fyrir
löngu að vera oi’ðin »gömul saga«, að
nokkur maður þyrfti að sitja í landi
vegna beituleysis.
Nafnið Dalvík mun vera nýnefni. Mun
það jafngamalt versluninni þar. Áður
var kallaður Böggversstaðasandur, þar