Ægir - 01.01.1916, Blaðsíða 12

6
ÆGIR
sem kauptúnið er nú og Upsaströnd hjer-
aðið báðumegin út og inn frá kauptún-
inu. Er það ysta bygðarlagið við Eyja-
fjörð vestanverðan. Þá tekur við Ár-
skógarströnd og nær inn að Hjalteyri, þá
Galmarströnd og nær að Hörgá og inst
Kræklingahlíð milli Hörgár og Glerár.
Fram úr Fjallinu sunnan við Svarfað-
ardalinn gengur liöfði eigi allhár út í
fjörðinn, skvlir hann Dalvik allmjög fyrir
sunnanvindum út af Eyjafirði.
Utan við þennan höfða mætti ef til
vill gera höfn, en um það vil eg ekkert
fullyrða. En sje ekki unt að fá þar nokk-
urt hlje, þá hygg jeg að torvelt verði að
gera höfn í Dalvík. Upsaströndin virð-
ist að liggja opin fyrir landnorðan átt
nema ef vera skyldi inn við höfðann.
Eigi hefi jeg komið þar, sem mjer hafi
þótt öllu fegurra en í Dalvík. Svarfað-
ardalurinn er yndislega fallegur að neð-
anverðu.
Á Böggversstaðasandi hefur um lang-
an aldur verið ágætis veiðistöð, enda
eru Svarídælir dugnaðarmenn til sjávar.
Er nú útvegur þeirra að mestu breyttur
i mótorbáta, svo sem annarsstaðar á
landinu.
Á Árskógarströnd, Galmarsströnd og
Kræklingahlíð, er engin veiðistöð, nema
til sildveiða að sumrinu. Á Hjalteyri
hafast sildveiðamenn við að sumrinu og
sömuleiðis í Krossanesi, skamt fyrir ut-
an Akureyri. Á þessum stöðum eru all-
góð skipalagi og sama má segja um
Svalbarðseyri, austanmegin fjarðarins,
enda er og rekin sildveiði þaðan að
sumrinu. Á Kljáströnd reka þeir Höfða-
bræður talsverðan mótorbátaútveg og frá
Grenivik ganga nokkrir mótorbátar Var
i Eyjafirðinum mikið látið af gróða
þeirra bræðra í sumar. .Höfðu bátar
þeirra fiskað allvel. Sagt var mjer, að
þeir hefðu látið báta sina liggja við á
Látrum, sem er yst við Eyjafjörð að
austan. Er þar stutt til fanga, en eigi
virðist þar álitleg höfn.
Á Akureyri er allmikil þilskipaútgerð
og þó einkum til sildveiða.
Vegna þess hve innsiglingin er afar-
löng til Akureyrar, er hún enganveginn
heppileg sildveiðistöð og sama má segja
um Krossanes og Svalbarðseyri. En eigi
er önnur höfn á landinu betri en Akur-
ejTarhöfn og enginn bær á landinu á
myndarlegri hafnarvirki en Akureyri.
Höfnin á Húsavík hefur lengi verið
illræmd, en ekki get jeg um það dæmt
af eigin sjón og reynd, því þann tíma,
sem jeg dvaldi þar var svo mikil veður-
blíða, að skip hefði getað legið við
bryggjurnar bæði nótt og dag.
Húsvikingar þrá mjög að fá einhverja
bót á höfninni og er það að vonum, því
mjög stendur það Húsavik fyrir þrifum
að höfnin er svo slæm.
Meðan jeg dvaldi í Húsavík var mikið
rætt um höfnina og skýrðu Húsvíkingar
mjer frá áliti sínu um væntanlegar hafn-
arbætur.
Norðan við kauptúnið gengur fram
höfði allhár út i Skjálfandaflóa. Þessi
höfði veitir Húsavikurhöfn skjól. Suður
af höfðanum gengur skerjagarður, er
nefnist »Baka«, er hann nokkru hærri
syðst en þar sem hann gengur frá höfð-
anum. Brýtur hafaldan á skerjagarðin-
um og er það mikil bót fyrir höfnina að
hafsjór kemst eigi óbrotinn inn á hana.
Syðri hluti »Bökunnar« er þur um
fjöru, en ávalt er sund milli hennar og
liöfðans.
Nú hafa Húsvikingar hugsað sjer, að
ef styrkur garður yrði bygður frá höfð-
anum yfir sundið, fram á »Bökuna«, þá
mnndi höfnin vernduð fyrir haíróti.
Það mun rjett álitið, að slíkur garður
yrði að miklu gagni, og eigi virðist efi á,