Ægir - 01.05.1918, Qupperneq 7

67
ÆGIR
vel á móti hverjum, er að garði bar, svo
að oft dvaldi gestur lengur, en hann hafði
ætlað að upphafi.
Eg hefi sett saman þessi fáu minning-
arorð um Árna sál., af því að eg veit
ekki til, að hans hafi neitt verið minst
hingað til. Eg ætla þó, að með honum
sé fallinn sá maður, sem fyrir flestra
hluta sakir stóð mjög framarlega, ef ekki
fremstur í sjómannastétt þessa lands. —
Flestum reynist erfitt að ryðja sér braut
i ókunnu landi, þeim er á eigin spýtur
spila, þvi að óvíða munu það talin með-
mæli út af fyrir sig að vera útlendur,
og víst eru Englendingar ekki ginkeyptir
eftir erlendum mönnum, þótt það hins
vegar kunni ekkí að spilla fyrir til muna,
ef maður er nýtur. En fyrir Árna sál.
hverfa allir erfiðleikar, svo að hann er
orðinn skipstjóri eftir rúm tvö ár, kom-
inn eins langt og komist verður i þeirri
grein. Fyrir þvi má ekki, að þögn riki
um hann, er skussar eru rómaðir, sem
nú er títt. Og eg lít svo á, að það sé,
eða eigi að minsta kosti að vera hlut-
verk »Ægis«, meðal annars, að halda á
lofti minningu dugnaðarmanna innan
sjómannastéttarinnar, og það þvi frem-
ur, ef önnur blöð þegja um þá.
Rvik, 7. febr. 1918.
Bogi Ólafsson.
Úr skýrslu
crindreka Fiskifélags íslands
í Ve8tflrðingafjórðungi.
Áður en eg byrja skýrslu um ferðir minar
og störf, sem erindreki Fiskifélags íslands,
læt eg fylgja þessari skýrslu, sem for-
mála, stutt yfirlit yfir hafísrekið hér fyrir
Vestfjörðum. Geri eg það vegna þess, að
eg býst við að skýrslur þessar verði
geymdar í skjalasafni Fiskifélagsins eða
birtar i timariti þess, og gæti þá máske
þetta stutta yfirlit orðið síðar til upplýs-
ingar og leiðbeiningar.
Strax í öndverðum desember, þá sjald-
an bátum gaf að sækja til djúpmiða,
urðu þeir varir hafíss. Lýsti veðrátta þvi
ótviræðilega að hafís væri nálægur, því
sifeldir umhleypingar voru; jafnvel veð-
ur af öllum áttum sama sólarhringinn.
Nálægðist isinn svo því meir, sem nær
dró hátíðum og mistu flestir bátar tölu-
verð veiðarfæri af íss völdum. Einn dag-
inn nokkru fyrir jól, er mestur var afl-
inn, mistu bátar héðan frá Djúpi veið-
arfæri fyrir urn 20 þús. kr. eftir lauslegri
ágizkun, sem sízt mun of há. Rétt um
áramótin rak ishrafl inn á Djúpið og
alla leið hingað inn á Skutulsfjörð, en
stóð stult við, því brátt gerði vestan og
suðvestanstorm inn til fjarðanna, þótt
norðaustanátt væri til hafsins. Þann 5.
jan. þ. á. var hvass suðvestanstormur
hér á ísafirði, en gekk til norðvesturs-
áttar með kvöldinu. Var marahláka um
daginn og alt til kl. 11 að kvöldi, en um
miðnætti var komið hart frost, 10—12
stig. Strax að morgni þann 6. jan. var
hafísinn á hraðferð inn á ytri höfnina
hér (Sundin) og mikill ís sást fyrir fjarð-
armynninu; var þá kyrt veður með smá-
kviðum af austnorðri og um 15 st. frost.
Næstu daga rak sífelt meiri og meiri is
i Djúpið og þjappaðist inn í yztu firð-
ina, herti og stöðugt frostið, svo þann 8.
og 9. jan. urðu hér 24 og 26 stig á C.
Varð því isinn strax samfrosta og fjal-
feldur. Varð nálega alt Isafjarðardjúp al-
isa; lagnaðarís að innan, út fyrir Æðey,
en hafís að vestanverðu og girti fyrir
Djúpið. Að eins ault á svæðinu frá Snæ-