Ægir - 01.05.1918, Blaðsíða 10
borgað fyrir sjótjón kr. 11683.62. Læt eg
þessar tölur nægja til þess að gefa mönn-
um yfirlit yfir vöxt og starfsemi félagsins.
2. jan. 1911 gerði félagið samning við
Samábyrgð íslands á fiskiskipum um end-
urtrygging að helmingi og um sama leyti
eða nokkru áður breytti félagið nafni, og
tekur nú eingöngu vélbáta í ábyrgð. Aður
hafði félagið staðið algerlega straum af ó-
höppunum sjálft og farnast yfirleitl vel,
þó iðgjöldin væru þá mun lægri.
Stofnun félagsins er eitthvert allra mesta
þarfaverkið fyrir útveginn, sem hér hefir
verið unnið, og er þó sjávarútvegur okkar
ísfirðinga orðinn fullkominn á marga lund
og margt hér að læra fyrir þá sem skemra
eru komnir, ekk.i sízt i veiðarfæraútbún-
aði. Hefði félagið ekki komist á myndi
mikið af okkar góðu útgerð enn ókomið.
Og þó margur í yfirstandandi þrengingum
telja vafasamt, að hve miklu leyti hinir
nýju hátar beri gull og gróða að landi, þá
er það víst að á þeim veltur framtíð ísa-
fjarðar um næsta áratug er óhætt að segja.
ísafjörður er sjálfkjörinn útvegsbær fyrir
fiestra liluta sakir, ekki sízt vegna hinnar
ágætu hafnar. Auk þess hefir félagið spar-
að héraðsbúum stóríé öll þessi ár með
lægri iðgjöldum en önnur ábyrgðarfélög
hafa tekið, fyrir utan þau þægindi sem
það veitir að hafa félagið rétt við hendina,
en þurfa ekki að sækja tryggingar langt til.
Úr þessu getur varla kornið til að fé-
lagið leggist niður, enda er því sifelt að
vaxa ásmegin, eins og undanfarandi tölur
sýna. Til þessa liafa hinir stærri hátar
ekki fengist trygðir í félaginu fyrir meira
en 20 þús. kr., hversu hált sem þeir voru
virtir. En á síðasta aðalfundi félagsins (í
síðastl. nóvemhermán.) var sú breyting
gerð, vegna þess hve bátar verða sífelt
dýrari og hafa hækkað í verði, að færa
hámarkið upp í 30. þús. kr.
þelta er þegar orðið all-langt mál, eu
eg vona að lesendur Ægis, þar sem eg
býst við að línur þessar birtist, telji ekki
eytt að óþörfu þeirri stund, sem til þess
fer að lesa þær og ihuga. Við sem útgerð
stundum þurfum að vita hvernig búið er
í garðinn a. m. k. i hverjum fjórðungi og
þá einkum í aðalstöðvunum. Taka það
upp og útbreiða sem verða má til fyrir-
myndar og framfara, en bægju þvi brott
sem okkur er að engu gagni eða þar sem
við fáum betra í staðinn. Og þó sumt sé
dálítið með sinu marki brent á hverjum
stað (staðbundið) þá er þó margt í okkar
innlendu reynslu sem hefir alment gildi;
á það ekki sízt við um allan félagsskap
viðvíkjandi útvegi og útvegsmálum.
Vera má að eg síðar sendi Ægir pistil
um útgerðarmál bjá okkur Vestfirðingum.
Arngr. Fr. Bjarnason.
Mótornámskeiö á Akureyri 1918.
Eftir beiðni Fiskifélagsdeildarinnar á
Akureyri ákvað stjórn Fiskifélags íslands
að fyrsta mótornámskeið á árinu 1918
skyldi haldið á Akureyri, og fór eg því
i þeim erindum með e.s. »Lagarfoss« á-
leiðis til Akureyrar. En nú sem oftar sann-
aðist málshátturinn: »Kongur vill sigla,
en byr hlýtur að ráða«, því hafís og storm-
ar hömluðu því að hægt væri að komast
á skipinu alla leið til Akureyrar.
Eg fór frá Reykjavik 7. janúar. Ferðin
byrjaði fremur vel, með góðu veðri, kom-
um við í Vestmannaeyjum, og fórum það-
an 8. s. m. Þann 9. vorum við komnir
að Austurlandi, en um kveldið gerði vonsku-
veður með kafaldshríð og frosti, svo hvergi
sá til lands, og munum við þá hafa verið
út af Austurhorni; samt var haldið áfram