Ægir - 01.05.1918, Síða 22

82 Æ
Eiríkur Kristófersson ... 98 stig
Friðrik Steinsson ... 108 —
Guðm. Guðjónsson ... 76 —
Guðm. Markússon ... 104 —
Hannes Friðsteinsson ... 94 —
Ingjaldur Jónsson ... 102 —
Ingólfur Helgason ... 94 —
Ingvar Benediktsson ... 93 -
Jens Stefánsson ... 101 —
Jón Ásgeirsson ... 80 —
Kristbjörn Bjarnason ... 85 —
Kristján Schram ... 93 —
Magnús Bjarnason ... 107 —
Ólafur Þorkelsson ... 91 —
Rafn Sigurðsson ... 101 —
Sigurður Jónsson ... 97 —
Snæbjörn Jónsson ... 89 —
Snæbjörn Tr. Ólafsson ... 102 —
Þórður Guðmundsson ... 91 —
Þórður Sveinsson ... 66 —
Þorlákur Einarsson ... 95 -
Þorvaldur Egilsson ... 88 —
Fiskiskipstlóraprófið tóku 8 og hlutu
þessar einkunnir:
Baldvin Sigmundsson ... 74 slig
Einar Jóhannesson ... 50 —
Guðj. Hjörleifsson ... 48 —
Halldór Jónsson . . 79 —
Ingvar Loftsson ... 62 —
Siguróli Tryggvason ... 64 —
Vilhjálmur E. Árnason — 61 —
Þorst. Gíslason ... 56 —
Einn af þeim, sem ganga ætluðu undir
fiskiskipstjóraprófið, var sjúkur er það
byrjaði. Var hann því prófaður á eftir
hinum liinn 6. þ. m. Var það Gísli Vil-
hjálmsson frá Brekku í Mjóafirði og hlaut
hann aðaleinkunina .................. 68 stig*
L
ÍR
f Pétur Sigurðsson, skipstjóri.
Vélskipið »Hans« frá Stykkishólmi, er t
Pétur heitinn stýrði, lá við hafnarbakkann
í Reykjavík kvöldið, sem hann síðasla
sinni gekk í land og upp í bæinn. Það
var í háskammdeginu í vetur. Sást hann
síðast undir miðnætti, fara úr kaffihúsinu
Uppsölum út í niðdimma nóttina, og hefir
ekki sést síðan. Þykja mestar líkur til að
hann hafi á leiðinni til skips gengið fram
af hafnarbakkanum og druknað þar. Má
og vel vera að honum hafi skrikað fótur,
með því að svellbólstrar munu sumstaðar
hafa legið fram af bakkabrún. Um þetta
verður annars að eins farið getum, því að
»fált segir af einum«.
Fráfall hans með þessum hætti má kalla
sviplegt og óvænt. Marga þrautina hafði
hann sigrað á sjó, einatt í mikilli tvísýnu,
enda var hann talinn með beztu sjómönn-
um, hafði stundað sjómensku frá barn-
æsku, fyrst á opnum bátum, og síðan á
þilskipum; varð skipstjóri fyrst 1895 og
lengst af frá því til dauðadags. Hann var
gæddur þessum höfuðeinkennum góðs sjó-
manns: Ivjarki, gætni og lagni. — Aldrei
hlektist honum á öll sín skipstjórnar-
ár, og aldrei misti hann af sér mann, þólt
í krappan dans kæmist liann stundum, er
einatt verður á sæ, svo sem í mannskaða-
veðrinu mikla í april 1906. Það er og í
minnum haft, er hann eitt sinn sigldi einn
síns liðs litlum opnum bát úr Flatey í
ljúfum byr og ætlaði til Stykkishólms. En
á leiðinni gerðist vindur afarhvass og þver-
stæður. Varð þá að hleypa undan, en
skammdegisnótt fór að. Þurfti þá á öllu
að halda, til að verjast svæsnum ágjöfum
og eins þvi, að lenda ekki út úr ílóanum
til hafs. Svo lauk þó þeirri svaðilför, að
siðari hluta nætur lenti Pétur, að vísu
þrekaður, en heilu og höldnu bát sinum
við skip, er lá á Ólafsvíkurhöfn. Póstferðir