Ægir - 01.08.1918, Qupperneq 9

ÆGIR
129
— Kverið kendi þó ekki annað, en það
sem aðrar þjóðir heimta að sfnir sigl-
ingamenn viti, en það átti ekki við hér.
Slika og þó miklu fullkomnari bók
þarf hér til leiðbeiningar sjómönnum, en
hver vill taka að sér að semja bókina?
Eg man eftir útreið þeirri sem eg
fékk, en einhver verður að reyna aftur.
Hér er háskólakennari í vinnuvísind-
um, sem gerir tilraunir og hvetur menn
til þess, að öll vinna á landi fari fram
eftir vissum reglum, sem spara líma,
aíl og kenna vandvirkni, eða með öðrum
orðum, það á að kenna mönnum vinnu,
en vinnulag er enn þá óákveðið, þess
vegna rannsóknir og tilraunir. — Á skip-
um er þetta alt öðru vísi — þar er alt
.vinnulag ákveðið, alt unnið eftir föslum
reglum, sem reynsla hefir sýnt að eru
þær einu réltu. Á velhirtu stóru skipi
eiu vinnuvisindi fullkomin, þar er ekki
eitt i dag og annað á morgun, en þau
halda þó áfram að fullkomnast, eflir þvi
sem skip stækka og fleira verður við-
fangs, en öll viðbót b)'ggist þó á hinurn
gamla fasta grundvelli og í samræmi við
hann, því hann stendur óhaggaður. Af
þessu leiðir, að skipin sjálf eru hinn bezli
skóli, en sökum þess hve alt er ákveðið,
þá geta fyrirlestrar komið að góðu gagni
til þess að opna augu sjómanna fyrir
þvi, hvað það er, sem þeir helzt þurfa
að vita og skilja.
Við viljum verða sjálfstæð þjóð, og
undir það verðum við að búa okkur.
Sjómannastéttin verður að geta lekið að
sér siglingar vorar og það verður hún,
sem kemur fram fyrir landsins liönd
erlendis. — Enginn okkar manna hefir
rétt eða þekkingu til að búa til sjókorl
og svo niun um margt fleira. Með sjálf-
slæðishugmynd — hlýtur að fylgja und-
irbúningur til þess að vera ekki upp á
aðra kominn, þegar sjálfstæði er fengið.
Verklegri þekkingu má síst af öllu gleyma
og vonandi lagast all svo til hins betra, að
prófritgerðir Stýrimannaskólans megi
framvegis hljóða um eitthvað það efni,
er atvinnuna snertir, og að það ástand
hælti, að þeir sem verkefnin eiga að
taka til, verði að hafa það hugfast, að
prófsveina verður að álíta svo litilfjörlega
siglingamenn, að þeir geti ekki gerl grein
fyrir neinu, sem atvinnu þeirra varðar.
í raun og sannleika er þetta móðgun
fyrir prófsveina, en þannig verða þó
prófdómendur að haga sér, sökuiu þess
hve illa stéttin er að verða að sér i öllu
því, er að siglingum og skipaverkum
lýtur.
Rcykjavik 28. ágúst 1918.
Sveinbjörn Egilson.
Áhrif árstíðanna á líf
nytsemdarfiska vorra.
Eftir Bjiirua Sæmundsson.
2 Ætisgöngurnar og dreifing goifiskanna.
Það var sýnt fram á það i fyrsla kafla
ritgerðar þessarar, 1 3.-4. tbl. Ægis þ.
á., að hrygning' nytsemdarflska vorra
fleslra fari fram að vorinu til, af þvi að
sá timi ársins væri einmilt hinn hentug-
asti fyrir hana, vegna þess, að þá kæmu
hin beztu skilyrði fyrir klakningu og
vexti seiðanna, vaxandi hiti og með
honum hentugt viðurværi handa þeim.
Þar var og slptllega drepið á það, að
vegna lirygningarinnar yrðu þessar fiska-
tegundir að takast íerðir á hendur, safn-
ast saman á þessum tíma ársins á þeim
svæðum, sem liitans vegna væru hæfileg
til hrygniugar: grunnin við suður- og
vesturströnd landsins. Ennfremur var