Ægir - 01.06.1919, Blaðsíða 16

66
ÆGI-R
wÞann tveggja mánaða tíma, sem síld-
arveiðarnar standa yfir hér norðan lands,
hefir það þráfaldlega komið fyrir, að veið-
in hefir verið mest og bezt innan land-
helgi, jafnvel svo að segja upp í landstein-
um, sérstaklega á svæðinu vestan frá
Skaga og austur hjá Flatey, og nú síðustu
árin hefir sildin nær eingöngu aflast innan
landhelgi. Það hefir því verið mikil freist-
ing fyrir þann sæg af útlendingum, sem
liingað sækja til síldveiða, að bregða sér
inn fyrir landhelgislínuna, og svo mikið
kvað að því, að innlendir útgerðarmenn
tóku sig saman 1914, fyrir forgöngu Fiski-
félagsdeildar Akureyrar, leigðu mótorbát
fyrir sunnan og gerðu hann út til strand-
varna liér um veiðitímann. Nokkurn liluta
kostnaðarins fengu þeir síðan goldinn úr
landssjóði, en meiri partinn greiddu þeir
úr sínum vasa. Þessi vísir til strandvarna
reyndist svo vel, að 1915 leigðu þeir stærri
bát, og var kostnaðurinn greiddur á sama
hátt. Það. sýndi sig fljótt, að einn bátur
nægði hvergi nærri, jafnvel þótt hann gerði
mikið gagn, og því var það, að útgerðar-
menn lögðu út í það 1916, þrátt fyrir
mikla verðhækkun á öllu til útgerðarinnar,
að leigja tvo báta. Til þess að greiða kostn-
aðinn við þá, sem vegna dýrtíðarinnar
varð fullar 13 þús. krónur, varð stjórn
Fiskifélagsdeildar Akureyrar að taka víxil-
lán, og átti hún í víxlabraski út af því
hátt á annað ár, uns alt var greilt, sum-
part af útgerðarmönnum, en meiri hlutinn
þó, fyrir lipurð Jóns Hermannssonar skrif-
stofustjóra, af landssjóði á báðum árunum
1915 og 1916, en 1917 og 1918 var eng-
um strandvörnum haldið uppi, því þá
voru engir útlendingar hér, svo að segja.
Þessi þrjú sumur, sem strandvarnir voru,
munu hafa komið, fyrir aðgerðir þessara
báta, undir 30 þúsund krónur í sektarfé
í landssjóð.
í ár er útlit fyrir, að útlendingar muni
fjölmenna hingað, og því bráð nauðsyn á,
að strandvörnum verði haldið uppi, og
það af tveim hraðskreiðum mótorbátum,
12—20 tonna, en þegar litið er á þelta
mál með sanngirni, þá virðist ósanngjarnt
að kostnaðurinn, ofan á þá miklu fyrir-
höfn, sem þessu er samfara, skuli að
nokkru leyti lenda á einstöknm mönnum;
öll sanngirni virðist mæla með því, að
að landssjóður, sem hirðir alt sektaféð,
beri þau beinu fjárútgjöld, en að helzt
Fiskifélagsdeild Akureyrar, sem fengið liefir
reynsluna í þessum efnum, annist fram-
kvæmdirnar, eins og að undanförnu.
Það er því tillaga vor, að skorað sé á
Fiskiþingið, að fara þess á leit við næst-
komandi alþingi, þegar í byrjun þingtím-
ans. að landssjóður kosti tvo hraðskreiða
mótorbáta, 12—20 tonna. til strandvarna
hér norðanlands um sildveiðatímann í
sumar komandi, en að Fiskifélagsdeild
Akureyrar verði falið að annast verklegar
framkvæmdir«.
Akureyri 3. apríl 1919.
Karl Nikulásson. Helgi Hafliðason.
Flóvent Jóhunnsson.
Tillaga nefndarinnar samþykt í einu hlj.
10. Tillaga
borin fram af kolaeinkasölunefndinni:
»Fjórðungsþingið óskar að Fiskifélag ís-
lands skori á landsstjórnina að afnema
einkasölu á kolum, og telur réttast, að tap
á kolaverði komi niður á landinu í heild,
en að það lendi á sérstakri stétt manna, og
hindri þar með framleiðslu landsins. Þó
telur það rélt, að kolakaupendum verði
gert að skyldu, að kaupa kol landsstjórn-
arinnar jöfnu verði og þeir geta keypt frá
útlöndum, meðan birgðir landsins endast«.
Tillagan var samþykt í einu hljóði.