Ægir - 01.10.1919, Blaðsíða 15

ÆGIR
117
fcf alda er, þar til Strandakirkja er komin þaö
inn, aíS hana beri framan viö klappirnar. Þá
á vitinn aS vera kominn í Grafningsháls (bera
við hann) og varöan sem er á kampinum
niöur undan bænum í Austurnesi aS bera i
tré’S, sem er austast í bænum. Þar er legan,
og sundleiSin byrjar.
Sé komiS vestan fyrir Hólm, þarf aS halda
það djúpt fyrir HólmaboSana, aS Grunna-
skarSiS sé vel opiS, og jafnvel aS dýpra skarS-
i‘ð sýli, og haida þá slóS austur, þar til komiS
er þaS austarlega, aS Nes sé gengiS vestur
iyrir Geitafell. Þá má fara aS beita inn á, þar
til komiS er á hiS áSur umgetna miS, „leg-
una“.
Af legunni liggur leiSin aS halda skal beint
a Kirkju, aS hún gangi ekki inn i Klappirn-
ar, alt þar til aS Vestra-SundtréS í Nesi, sem
or framundan íveruhúsinu ber i annaS tré
senr er á bak viS íveruhúsiS. Eru nú þessi
uiiS tekin, en hinum fyrnefndu slept, og haldiS
uin fyrir Kjálka, sem er á vinstri hönd, en
Agga er á hægri. Nú skiftist leiSin; liggur
onnur í Nesvör, en hin í BjarnastaSasand,
Þegar fariS er í Nesvör, er nú haldiS á vest-
ustu sjóbúSina eSa laust viS hana (þær eru
Þrjár niSur á kampinum vestan til viS Nes aS
sjá) stefnu þessari skal halda alt þar til aS
austurendinn á fjárhúsinu, sem er austan viS
naustin ber i austurnesbrunninn (sem er aS
sjá sem opnar dyr). Þá er beygt dálítiS austur
alt þar til aS Brúnkollustaurinn er kominn
vestur fyrir flórinn sem skipin eru sett á,
Þa verSur aftur aS halda fyrir vestan sjó-
búSirnar þangaS til Brúnkollustaurinn ei
bominn austur fyrir Fúlalónshellu. Þá skal
beygja austur á og renna í vörina fyrir vestan
staurinn.
Þegar fariS er á BjarnarstaSasand: Á
■n •
J>jarnarstaSaklöppum eru 2 vörSur, sem eiga
c-ð bera saman, þegar korniS er inn fyrir
bjálkahorn, og er haldiS beint á þær vestur
lomS, aS þær gangi elcki í sundur, fyrri en
bomiS er inn undir Bótarsker, þá er sneitt
vestur meS því og fariS á milli þess og Klas-
barSa, sem er á vinstri hönd, beint ínn í vör,.
sem er neSan undan naustinu.
Stokksvíkursund.
SundiS byrjar þegar vitinn ber laust fyrir
framan Hólminn (eSa á „Brún“, sem kallaS
cr) og þá eiga aS bera saman 2 vörSur. Önn-
ur þeirra er á kampinum framundan bænum
Götu, en hin er nokkuS fyrir ofan túniS, á
hól í heiSinni og kallast BjarnastaSastekkjar-
varSa (enda er hennar aS leita þar upp af).
Þessar tvær vörSur eiga aS bera saman, og
i austustu hnúkana á SelvogsheiSi. Þessari
stefnu á aS halda, þar til aS vitinn er innan
til í Skötuhólma, sem er á milli Stórhólms
og BjarnarstaSaklappa. Þá á aS bera saman
varSa á kampinum vestan til viS naustin (í
henni tré meS grind), viS vörSu skamt fyrir
ofan ÞorkelsgerSistúniS, .og í hæsta núpinn á
Svörtubjörgum aS austanverSu. Er nú hinum
fyrri sundmerkjum slept, en þessi tekin (og
lagt í innra sundiS, sem kallaS er, því hitt
kallast ytra sund) og þeim haldiS inn á móts
viS Goltanganef, sem er á vinstri hönd, þá
maSur snýr til lands. Er svo fariS inn meS
Goltanga og inn á milli tveggja skerja. Iieitir
þaS sem er á hægri hönd Sveinsklettur, en ])aS
sem á vinstri liönd er FlæSisker. Þegar kom-
iS er inn fyrir þessi sker, er haldiS beint í
vörina, sem sést þá neSan undan naustinni.
Þar er dálítiS beygt vestur á viS, til þess aS
komast inn á milli skerjanna) og fariS heldur
nær Sveinskletti. Þegar brim er og hásjávaS,.
er haldiS beint frá Goltanganefi, þannig aS
Sveinsklettur verSi á vinstri hönd og Slampa-
sker á hægri, og svo sjónhending í vörina..
H erdí sarvíkursund.
SundiS byrjar, þegar varSan sem er aS
vestanverSu á kampinum ber í GeitarhlíSar-
horn, þá á sundtré meS grind á, sem er í gerS-
isgarSinum aS bera í annaS tré sem er fyrir
ofan gerSiS og i austasta hamarinn í fjallinu