Ægir - 01.10.1919, Blaðsíða 17

ÆGIR
119
gilda!!! afsökun: ÞaS var ekkert
víst, a‘S vitavörSur heföi séö
hátana, þótt sími heföi verið og
h a n n h e f ö i g e t a ð t i lk y n t þ a ð, a ö
m e n n v æ r u í h á s k a s t a d d i r og
með slíkum afsökunum er símalagningu til
vitans frestað ár frá ári. Auk þess virðist
það lítil mannúð að einangra vitavörö þann-
ig, að hvorki sé hægt að kalla læknir, eða
aðra aöstoð ef á liggur.
Sími til Reykjaness hefði sparað kaupstöð-
tina við Faxaflóa talsvert fé, því töf skipa er
dýr og alt, sem legst á vöru sem viö kaup-
um eykur verð hennar og einnig töfin.
Vitavörður verður það oft var við skip,
sem fram hjá fara, að innan handar væri
honum að tilkynna það í síma til Reykja-
víkur, að nú færi skip að tiltekinni tegund
fram hjá, og þessar tilkynningar yröu fleiri,
ef hann fengi skipun til þess að tilkynna alla
umferð, sem hann yrði var við og fengi sér
staka þóknun fyrir það, en þetta er alls eigi
einhlítt. Til þess aö tilkynningin verði að'
hinum réttu notum, ])á þarf hann að geta
greint frá nafni skipsins, hvaðan það sé, og
hvert það eigi að fara, en til þess þarf merkja
stöng, flögg, signalbók og þekkingu að nota
hana.
Fyrir kaupstaði við Faxaflóa mundi það
storgróði, að sigling skipa fram hjá Reykja-
nesi væri tilkynt þangað.
Verkstjórar hefðu tíma til þess að smala
saman fólki, og vildu þeir nokkuð styðja
betta mál, ættu þeir að lýsa örðugleikum sín-
um á vorum og sumrum, þegar skip koma
hingað öllum að óvörum, sem fljóta af-
greiðslu þurfa. Kaupmenn ættu að skýra frá
hvað tafir skipa kosta og margt fleira mætti
felja upp, sem skýrði óþægindi af skipakom-
um, sem enginn veit um fyr en skipstjórar
homa á land með skjöl sín og segja: „Hér er
eg, nú verður að byrja að afferma."
h egna þessarar tilhögunar sem nú er, verða
verkstjórar oft að tryggja sér vinnukraft
mörgum dögum á undan væntanlegum skipa-
komum, en hvernig er sú trygging?
Eitt er einnig að athuga og það eru stóru
seglskipin, sem hingað koma með steinolíu.
2000 tonna skip kemst að Reykjanesi, en vill
ekki leggja þaðan í flóann, þá er ekki annaö
fyrir, en fara leiðina út fyrir öll Fuglasker
og lengja þannig ferðina, eða að gefa merki
um, að það óski eftir að fá dráttarbát. Sú-
ósk verður að eins sýnd með flöggum og ekki
komið áleiðis án þess að á Reykjanesi sé-
merkjastöð, maður, sem kann að lesa merk-
in og sími til þess að bera fram óskina, þáng-
að sem henni er beint.
Nú má vænta þess, að botnvörpuskipum
fjölgi; til þess að afgreiða þau þarf fólk og
fyrirvara til að ná því saman. Fyrir tilkynn-
ingu frá Reykjanesi um að þetta eða hitt
fiskiskip væri á ferðinni, mundu allir, er hlut
ættu að máli vera þakklátir, auk þess, sem
það eru bæjarfélaginu beinar tekjur, að dvöl
fiskiskipa í höfn á vertíð sé sem styzt. Tií
að auka framkvæmdir á höfninni og stytta
legudaga skipanna er merkjastöðin á Gróttu
þýðingarlítil, til þess er hún of nálægt. Út-
gerðarmenn, kaupm. og við hinir, sem borg-
um öll álög, verðum að heimta alt, sem færii'
oss fé og dregur úr verði og hætta aðveraþað
g a m a 1 d a g s, að álíta, að alt geti drasl-
að áfram umhugsunarlaust. Við verðum að
fá ábyggilega vita á þeim stöðum, sem far-
menn eða fiskimenn setja stefnur sínar á eða
frá, er þeir leita landsins eða sigla frá þvi.
—■ Alt þessu viðvikjandi verður að vera á-
byggilegt og gott, þannig að þeir, sem rmi
sjóinn fara, geti reitt sig á það, því komi það
fyrir, að siglingamerki íslands séu álitin ó-
ábyggileg, þá má vænta þess að iðgjöld skipa
ásamt farmgjöldum hækki, og þá hækkun
berum við öll.
Þar sem það hefir komið fyrir, að sjóhrakt-
ir menn hafa verið á reki í ofsaveðrum við
nesið og enga björg séð, þá ætti þaö eitt að
hafa orðið til þess að sími þá þegar heföi ver-