Ægir - 01.10.1931, Blaðsíða 10

198
ÆGIR
Hvað nú aldrinum viðvíkur, er í stuttu
máli þetta að segja. Því miður er ekk-
ert hægt að segja um aldur þeirrarsild-
ar, sem fiskaðist í fyrra, og enn þá hef
ég ekki komist til að rannsaka þau
gögn, sem safnað hefur verið í ár,
en lfkur virðast mæla með því, að mest
sé af sjö vetra síld. Um hinn hlutfalls-
lega styrkleika árganganna 1928 og 1929
gefur eftirfarandi yfirlit upplýsingu.
Aldur 1928: 1929:
Yngri en VI vetra 9,7 3,7
— — VI — 26,2 4,9
— — VII — 26,6 8,9
— — VIII — 19,4 33,6
— — IX — 6,0 26,5
— — X — 7,7 12,3
— — X — 1.6 5,2
— — XII — 2,4 3,4
— — XIII — » 1,1
— — XIV — 0,4 »
— — XV — » 0,4
Samtals 100,0°/o 100,0%
Tölurnar frá 1928 eru teknar eftir rann-
sóknum hr. Steins Emilssonar, en töl-
urnar frá 1929 eru samkvæmt mínum
rannsóknum. 1929 hefur verið mest af
8 vetra síld, en 1928 hefur 6 og 7 ára
síld verið yfirgnæfandi.
Reykjavík í október 1931.
Arni Friðriksson.
Stór fiskfarmur. E.s. »Brigitte Sturm«
frá Hamburg, fór héðan 11. október á-
leiðis til Spánar og Ítalíu, með fiskfarm
frá Kveldúlfi. Farmurinn var 2060 smá-
lestir og mun það vera stærsti fiskfarm-
ur sem héðan hefur farið.
Fyrstu vökur á stjórnpalli.
Hann var mjög ungur og nýbúinn að
fá annars stýrimanns réttindi, var nú
orðinn þriðji stýrimaður á stóru gufu-
skipi og stóð í fyrsta sinni sem yfirmað-
ur á stjórnpalli með fyrsta stýrimanni.
Átti hann nú að taka hina fyrstu vakt
á stjórnpalli, því þar ætlaði fyrsti stýri-
maður að skilja hann einan eftir, meðan
hann svæfi; þóttist hann nú maðurmeð
mönnum. Hann leit niður á þilfarið og
lcorn auga á hina fjóra lærlinga (appren-
tices), sem þar voru við vinnu og hugs-
aði til þeirra daga, er hann var i þeirra
hóp og fannst langt síðan, þótt í raun
réttri eigí væru liðnirnema sex mánuðir,
siðan hann tók próf. Honum þótti allt
þetta undarlegt og var jafnvel farinn að
búast við, að fyrsti stýrimaður skipaði
sér niður til þeirra, en i þess stað vék
hann sér kunnuglega að honum og mælti:
»Ekkert í augsýn herra Jackson«. Hann
varð upp með sér þegar hann heyrði
orðið herra, í stað hins venjulega á-
varps, d r en g u r. »Það virðist vera snarp-
ur kaldi í norðvestri«, dirfðist hann að
segja, en vænti þess þó, að fyrsti stýri-
maður myndi telja útlit fyrir bezta veður.
Fyrsti stýrimaður leit i þá átt er hann
nefndi og mælti: Bpað verður enginn
vindur úr þessu«, sneri sér því næst að
stiganum er lá niður á þilfar, greip um
handriðið og mælti: »Nú er skipið að
öllu í yðar höndum, stefnan er suður
áttatíu gráður austur«. Síðan gekk hann
í hægðum sinum niður á þilfar.
Priðji stýrimaður var að vona að hann
segði eitthvað meira, en það brást ognú
var skipið undir umsjón hans. Það var
farið að dimma en heiðskýrt í lofti, og
ekkert sást nema himinn og haf.
Hann var nú orðinn húsbóndi hér, í