Ægir - 01.07.1935, Blaðsíða 15

Æ G I R
153
Drag’nótin og' »reynslan«.
Það hel'ur verið nokkuð hljótt um
dagnótina undanfarið, enda hefur allt
gengið þeim að óskum, sem mestan á-
huga hafa sýnt þessu veiðarfæri, a. m.k.
opinberlega, þeim, sem vilja hana feiga.
Hverjum firðinum hefir verið lokað eft-
ir annan, á sjálfri framfaraöldinni h'efir
það gamla verið friðað, til þess að stemma
stigu fyrir því nj7ja.
Yið þessu væri ekkert að segja, ef að
landsmenn væru sammála um ágalla
dragnótarinnar. Ef að þannig væri, væri
þjóðin á einni braut frá þeirri stefuu, að
hagnýta sína l)ezlu björg. Og hví skvldi
hún ekki mega ráða því, á meðan að
hún ræður nokkru ? En vegna þeirra
mörgu, sem þrátt fyrir áreitni og þröng-
sýni hafa gerst forvígishöldar á þessu
sviði, er ekki réll að þ'eir einir, sem með
»neiið« fara, fái að mæra sína skoðun á
málinu. Eg hef frá öndverðn gert mitt
bezta til þess, að sýna fram á þann mis-
skilning, sem á sér slað á dragnótinni,
og hversu það mætti miða lil heilla,
fyrst og fremst fyrir smábálana, ef að
dragnót yrði leyfð hindrunarlaust, eða
að eins með þeim hindrunum, sem nauð-
synlegar þættu skarkolastofninum lil
þrifa. Ilér á eftir fara tvö bréf, sem send
hafa verið lil Fiskifélagsins, og kveður
þar við eitthvað annan tón en »lokun-
arstefnuna«, sem mest mærð liefur ver-
ið sungin á opinberum vettvangi.
Fyrra hréfið hljóðar þannig:
»Eg er einn þeirra manna, sem liei' veriö
dauftrúaður á að dragnótin væri óalandi og ó-
ferjandi veiðitæki, og vil nú skrifa yður þá litlu
reynzlu, sem varð hér á Önundarfirði síðastl.
haust með dragnótaveiðar, því í skvrslu erind-
reka Kristjáns Jónssonar, kemur þetta ekki
nægilega fram.
Haustið 1931 var fyrst byrjað að fiska með
dragnót hér, og var svo dálítið reynt haustið
1932 og 1933, en lítið hafðist upj) úr þessum
veiðiskap og gekk vciðin heldur ill'a yfirleitt, en
ég var viss um að kunnáttuleysi var mikið um
að kenna.
Svo sl. haust kom bátur frá Vestmannaeyj-
um hingað og sáu menn þá hvernig þeir báru
sig' til við veiðarnar. Skifti þá fljótt um og tók
að fiskast í dragnótina, þegar kunnáttan var
með. hessi bátur fiskaði hér í firðinum á þrem
vikum skarkola fyrir ca. 5000 kr. og er mér
þetta vel kunnugt því ég seldi fyrir þá aflann
i togara. Sá bátur sem stundaði veiðar liéðan
ca. 6 vikna tima fiskaði skarkola fvrir 7000 kr.
eða þar um bil.
Pað bezta var nú samt i þessu öllu saman,
að talsvert fiskaðist á línu hér í haust, bæði á
trillur og svo á handfæri á árabálum og engu
síður en áður eða jafnvel betur.
Því er samt ekki að leyna, að þar sem þetta
er ekki stór fjörður, þá viljum við hér sitja
fyrir að veiða hér i firðinum, og hafa fjörðinn
fyrir okkur. Pví þegar lokað er hér fvrir vest-
an okkur, bæði Dvrafirði og Arnarfirði, þá
verða þrengsli allmikil hér og vil ég biðja yður
að upplýsa hvort myndi vera hægt að l'á lokað
firðinum hér fjrrir öllum nema plássbátum, þar
sem fjörðurinn er svo lítill, að útgerðinni veit-
ir ekki af þessu svæði hér, þvi búast má við,
eftir reynzlunni á sl. liausti, að fleiri bátar liér
fái sér dragnót.
A síðastliðnum þing- og héraðsmálafundi, bar
ég fram þá tillögu, að fundurinn skori á Al-
þingi, að afnema heimild þá, sem nú er i lög-
um, um að einstök liéruð megi banna að veiða
með dragnót hjá sér. Petta mál var mikið rætt,
og var tillagan felld með 9 atkv. gegn 6. Arn-
firðingar og Dýrfirðingarvoru sérstaldega á móti.
Svona fór í þetta sinn, en tillöguna skal ég bera
upp á næsta fundi, og verið getur að mðnnum
skiljist, að ekki sé rétt að vanrækja kolaveið-
arnar, þegar ekki má lengur auka takmarka-
laust víð saltfiskinn, enda borgá þær veiðar sig
mjög misjafnlega með núverandi verði á salt-
fiskinum*.
Með vinsemd og virðingu.
Magnús Giiðmundsson,
kaupfélagsstjóri.
Þetta bréf kemur mjög í hága við mól-
bárurnar, sem dragnótin hefir mætt, en
vel heim við þá reynslu, sem fengist