Ægir - 01.06.1938, Blaðsíða 12

138
Æ G I R
þessu vori, að vornámskeið munu sjó-
mönnum óhentug, vegna þess að þeir eru
þá að jafnaði stuttan tíma í landi og flest-
ir þeirra því bundnir við ýms störf. Fé-
lagið mun því liverfa að því ráði að
halda í framtíðinni einungis sundnám-
skeið á liaustin. Viðleitni Slysavarnafélags-
ins í því að reyna að gera sem flesta sjó-
menn synda er mjög þörf og athyglisverð,
og ættu þeir sjómenn, sem ósyndir eru
jafnan að fjölmenna á námskeið félagsins.
Slysavarnafélagið hefir einnig látið
halda námskeið víðsvegar á landinu, þar
sem kend er lífgun úr dauðadái og hjálp
í viðlögum. Menn lir öllum stéttum liafa
tekið þátt í þessum námskeiðum, og liafa
þau verið fjölsótt. Með þeim þátttakend-
um, sem eru á námskeiði þvi, er nú stend-
ur yfir, hafa alls um 500 manns lært lífg-
un úr dauðadái, á námskeiðum félagsins.
Slysavarnafélagið liefir gefið út smá-
bækling þar sem skýrt er mjög greinilega
frá þeim aðferðum, sem nota á við að
lífga menn úr dauðadái. Bækling þennan
ættu allir að lesa og kynna sér rækilega
efni lians. Þess væri full þörf að hann
væri til á hverju heimili og hverju skipi.
Jón Oddgeir Jónsson, starfsmaður Slysa-
varnafélagsins, liefir tekið saman þennan
bækling.
Sj óvátryg’gingarlögi n nýju.
í blaðinu „Assurandören“ birtist grein
15. marz s.l. um hin ísl. lög uin vátrygging-
arfélög fyrir vélbáta, er samþykkt voru á
vetrarþinginu 1937. Grein þessi er skrif-
uð af Louis E. Grandjean, forstjóra vá-
tryggingarfélagsins „Baltica“. Hann byrj-
ar með því að-lýsa lögunum í lieild og síð-
an einstökum greinum þeirra, en segir
síðan á þessa leið: „Þó að lögin séu i fá-
um liðum, mynda þau þó fullkomna heild
og taka langt fram hliðstæðum dönskum
og færeyskum samtryggingarlögum, hvað
snertir sjóvátryggingartækni. Ástæðan til
þessa er fyrst og fremst sú, að Alþingi
liefir eftir þvi sem aðstaða leyfði, stuðst
við danska sjóvátrjrggingarsamninginn frá
2. apríl 1934, en frá lionum var mjög vel
gengið. Efnisniðurröðun hinna íslenzku
laga er mjög glögg og mun það auðvelda
heimfærslu liinna einstöku liða.
1 stað þess að taka saman heilan kafla
um sameiginleg sjótjón (havari grosse),
hefir verið notuð sú hentuga leið, að á-
kveða að sameiginleg sjótjón skulu til
lykta leidd samkvæmt York-Antwerpen-
ákvæðunum frá 1924. Þessi aðferð virðist
vera mjög lieppileg og þar með er einmitt
gengið í sömu átt og liin Norðurlöndin
hafa g'ert, því þar liafa einmitt, að þessu
leytinu, York-Antwerpen-ákvæðin leyst af
hólmi ýms úrelt ákvæði hinna alþjóðlegu
sjólaga.
Þar sem danskur vátryggjandi visar til
„sjóvátryggingarvenja“, liafa hin íslenzku
lög sérstök fyrirmæli, er felast í því, að
þar sem engin ákvæði eru sett í þessum
lögum, skuli farið eftir þeim reglum, sem
á hverjum tíma gildi um samskonar til-
felli lijá Samábyrgðinni.
Þetta er einnig mjög liagkvæmt og ber
vott um framsýni. Við framkvæmd lag-
anna koma eflaust fram fleii’i atriði, en
liægt er að gera ráð fyrir í svipinn, og
verður túlkun laganna því auðveldari
vegna þess ákvæðis, sem liér hefir vei’ið
nefnt.“
Ýmislegt fleira telur Grandjean lögun-
um til ágætis og segir að lokum: „Það er
ástæða til að óska frændþjóð vorri til
hamingju með þessa nýju löggjöf.“