Ægir - 01.08.1939, Blaðsíða 7
Æ G I R
177
A þessu stigi málsins er að vísu ekki að
ræða um neina slíka vissu, en fullkomna
von má telja til þess. Og ég er þess full-
viss, að ef útgerðarmenn og fiskimenn
sameina sig alráðnir með einum liuga,
um umræddar breytingar á lögum Fiski-
félagsins, með þeim ásetningi að starfa
í félaginu eftir settum reglum og i fullri
alvöru, þá muni Alþingi ekki standa á
móti sameining Fiskimálanefndar við
Fiskifélagið. — Samsetning Fiskimála-
nefndarinnar ber það með sér, að bér
er ekki um framlíðarstofnun að ræða,
ekki það fyrirkomulag, sem vera skal
um fiskveiðamálin. — Og livernig sem
á málið er litið, er engin ástæða tii þess
að halda uppi tveimur ríkisstyrktum
fiskveiðamála-stofnunum. Þar verður
önnur livor að víkja. — Stofnun Fiski-
málanefndar var að minni byggju eðli-
leg og réttmæt á sínum tíma, er bráðrar
úrlausnar þurfti um nýjar framkvæmdir
og tilraunir með sjávarafurðir. Nefndin
befir og baft opin augu fyrir mörgum
nýmælum, og unnið þýðingarmikið starf,
enda liaft tiltölulega mikið fé til um-
ráða og rúmar hendur um ýmsar vafa-
samar tilraunir. — En þessarar stofn-
unar er engin þörf lengur, og bún er of
kostnaðarsöm. — Fiskifélagið á að taka
við störfum hennar. — Hitt er svo annað
mál, hvernig sambandi Fiskifélagsins
við ríkisvaldið vrði báttað undir nýju
starfsskipulagi félagsins. Aðeins vil ég
geta þess, að mér virðist eðlilegt að rikis-
valdið bafi þar svipaða íhlutun og nú
gerist um ýmsar fjárveitingar, sem Fiski-
málanefnd útblutar.
Þá vil ég taka það fram, að ég tel bið
mesta óráð að leggja niður núverandi
söluskrifstofu Fiskimálanefndar.
Skrifstofan, eða framkvæmdarstjóri
bennar, befir þegar aflað sér svo víð-
tækrar þekkingar á jiessum árum, um
sölu og markaðsborfur fyrir ýmsar nýjar
framleiðsluvörur, að sjálfsagt er að not-
færa sér i fraintíðinni þá reynslu og
kunnugleik, sem þar er fyrir bendi. Og
vitanlega ber að keppa áfram á þeirri
braut, að gera tilraunir um nýjar fram-
leiðsluvörur sjávarafurða í sem fjöl-
breyttustum myndum, og koma þeim á
öruggan grundvöll með leiðbeiningum
og beppilegu söluskipulagi. — Það allt
verður fvrst í stað, að minsta kosti að
vera undir stjórn einnar og sömu stofn-
unar, svo sem nú er með freðfiskinn.
Þelta er orðið nokkru lengra mál, en
ég ætlaðist til í byrjun. Er þó ýmislegt
ótalið, sem þörf befði verið að minnast
á. — Að lokum vildi ég einungis drepá
á þetta.
Sumir munu ef til vill ætla, að með
þessu sé ætlunin að bægja burtu
eða sundra þeim sérfélögum og áhuga-
mannafélögum, sem nú eru starfandi
meðal fiskimannastéttarinnar, svo sem
háseta- stýrimanna- og skipstjórafélög-
um — Ekkert er eins fjarri sanni. Ég tel
slík félög mjög mikils virði, bæði sem
menningar- og bagsmunafélög.
Þá eru og stóránægjuleg bin nýju sam-
tök um sjómannadaginn, sem farið bafa
fram með frábærum myndarskap, eink-
um í böfuðstaðnum bin s. 1. tvö ár.
Ekkert af þessu þarf að falla eða
rýrna á neinn bátt, þótt Fiskifélagið fær-
ist í það borf, sem bér er bent á.
Þó er eitt félag, sem ég tel eiga sára-
lítið erindi á vettvang fiskveiðimálanna.
Það er svonefnt Fiskimanna- og far-
mannasamband. Ekkert er á móti þvi,
þótt skipsbafnir á milliferðaskipunum,
strandferðaskipunum, varðskipunum, o.
fl. bafi með sér félagsskap um sin sér-
mál, en hagsmunir þeirra eiga ekkert
skvlt við áhugaefni fiskimanna og út-
vegsmanna. Miklu nær þeim standa