Ægir - 15.12.1964, Side 53

ÆGIR
439
Tilraunir með síldardælu og síldarflutninga
Eftir Harald Asgeirsson, verhfr. og Hjalta Einarsson, verkfr.
I. Inngancrur.
Breyttar síldargöngur hafa jafnanhaft
mikil áhrif á atvinnulíf Islendinga. Þann-
ig voru austfirzku sjávarþorpin í miklum
uppgangi á fyrstu áratugum aldarinnar,
en deyfð og athafnaleysi þjáði þau þann
tíma, sem sumarsíldin veiddist fyrir Vest-
ur- og Norðurlandi. Þegar síldin hefur nú
aftur vanið komur sínar að Austfjörðum,
hefur það gagnverkandi áhrif, þannig að
austfirzku fiskibæirnir blómstra, en þeir
norðlenzku og vestfirzku verða fyrir efna-
hagslegum skakkaföllum. Saga verksmiðj-
anna á Sólbakka, Hesteyri, Ingólfsfirði,
Djúpavík, Skagaströnd og í sömu andrá
má nefna Faxa og Hæring, hafa vissu-
lega verið mikið umhugsunarefni öllum
þorra landsmanna.
Síðustu árin hafa síldargöngurnar stöð-
ugt verið að færast austar. Þannig veidd-
ist t.d. 1962 talsvert magn síldar vestan
við Kolbeinsey, 1963 úti af Sléttu, en
í sumar veiddist engin síld fyrir vestan
Langanes og meðalfjarlægð veiðisvæðisins
frá landi mun hafa verið ca. 80 málur. Ef
þessar breytingar halda áfram, skap-
ast vissulega alvarlegt ástand í þessum
aðalatvinnuvegi okkar, nema breytt tækni
komi til.
Það er vissulega eftirtektarvert, að
aukning síldaraflans síðustu árin hefur
skeð vegna nýrrar tækni við síldveiðar, en
þess verður þá að gæta, að ekki verði
gengið of nærri síldveiðistofninum, en
aukin veiðitækni skapar aukna hættu á
ofveiði.
1. mynd.
Lestun I ÞistllfirtSi 7. ág
1964.